16 Pułk Zmechanizowany – Wikipedia, wolna encyklopedia

16 Pułk Zmechanizowany

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1989
Rozformowanie	1994
Nazwa wyróżniająca	ułanów wielkopolskich
Patron	gen. Gustaw Orlicz-Dreszer
Tradycje
Rodowód	16 pułk czołgów
Kontynuacja	7 Brygada Zmechanizowana
Dowódcy
Pierwszy	mjr Marcinkowski
Organizacja
Numer	JW 3706[1]
Dyslokacja	Słupsk
Rodzaj wojsk	Wojska zmechanizowane

16 Pułk Zmechanizowany Ułanów Wielkopolskich im. gen. Gustawa Orlicz-Dreszera (16 pz) – dawny oddział wojsk zmechanizowanych Sił Zbrojnych RP.

Pułk został sformowany w 1989 w garnizonie Słupsk na bazie 16 Dnowsko-Łużyckiego Pułku Czołgów Średnich.

1 maja 1994 roku na bazie 16 pz oraz 34 batalionu obrony wybrzeża powstała 7 Brygada Zmechanizowana. W skład brygady wszedł również 1 batalion zmechanizowany z 36 pułku zmechanizowanego. Rozformowywany 16 pułk zmechanizowany przekazał nowo formującej się 3 Brygadzie Pancernej z Trzebiatowa swój batalion czołgów.

Z dniem 26 lipca 1992, na podstawie decyzji Nr 57/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 13 lipca 1992 r. pułk otrzymał nazwę wyróżniającą „Ułanów Wielkopolskich ”i imię gen. Gustawa Orlicz-Dreszera oraz przyjął dziedzictwo tradycji:

• 2 Wielkopolska Brygada Kawalerii Narodowej (1789–1794),
• 16 Pułk Ułanów Księstwa Warszawskiego (1809–1814),
• 1 Pułk Jazdy Kaliskiej (1830–1831),
• 16 Pułk Ułanów Wielkopolskich im. gen. Gustawa Orlicz–Dreszera.

Pułk posiadał typową strukturę pułku zunifikowanego (dwa bcz i dwa bz). 2 bcz był w rzeczywistości batalionem szkolnym. Szkolono w nim załogi czołgów T-55 AM Merida. W dwóch kompaniach szkolono dowódców czołgów, działonowych i ładowniczych, a w trzeciej mechaników - kierowców.

Dowódcy pułku

• mjr Marcinkowski
• mjr dypl. Olszówka
• ppłk dypl. Mieczysław Koziński

Oficerowie

• Bogdan Krupa