72 Pułk Zmechanizowany – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1951 |
Rozformowanie | 1955 |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
72 Pułk Zmechanizowany (72 pz) – oddział zmechanizowany Sił Zbrojnych PRL.
Pułk sformowany został w 1951 roku, w składzie 19 Dywizji Zmechanizowanej. Stacjonował w garnizonie Gubin[2], w koszarach przy stacji. Do 15 stycznia 1953 roku przeformowany został na etat Nr 5/105 pułku zmechanizowanego. W 1955 roku jednostka została rozformowana, a jej koszary zajął 73 Pułk Zmechanizowany.
Dowódcy pułku
[edytuj | edytuj kod]- ppłk Krzaczkowski
- mjr Kasiuk
- mjr Mysłowski
Skład organizacyjny
[edytuj | edytuj kod]- Dowództwo
- Sztab
- 3 bataliony piechoty zmotoryzowanej[3]
- batalion czołgów[5]- 23 czołgi T-34[4]
- 2 kompanie czołgów
- drużyna techniczna
- dywizjon artylerii - 12 armat ZiS-3[4]
- batalion szkolny
- bateria moździerzy - 6 moździerzy 120 mm[4]
- kompania rozpoznawcza
- kompania saperów
- kompania łączności
- kompania technicznego zaopatrzenia
- pluton obrony przeciwchemicznej
- kwatermistrzostwo
- izba chorych
Sprzęt bojowy pułku stanowiło tylko 10 czołgów średnich T-34/85 i 5 samochodów pancernych BA-64. Uzbrojeniu artyleryjskie to: 14 armat, 14 moździerzy i 3 ciężkie granatniki przeciwpancerne T-21.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.