23 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej – Wikipedia, wolna encyklopedia

23 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej (23 dr OP) – samodzielny pododdział Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Sił Powietrznych.

Dywizjon sformowany został w 1963 roku w Gdańsku-Sobieszewie, podlegał dowódcy 4 Gdyńskiej Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej. Rozformowany w roku 1999.

Dywizjon został sformowany na podstawie rozkazu organizacyjnego dowódcy Wojsk OPK z 12 stycznia 1963, jako 23 dywizjon ogniowy artylerii rakietowej w składzie 60 Brygady Artylerii OPK w Gdyni. Pierwszym uzbrojeniem dywizjonu był przeciwlotniczy zestaw rakiet ziemia – powietrze średniego zasięgu typu S-75M „Wołchow”^[3].

 Osobny artykuł: dywizjony rakietowe Obrony Powietrznej.

• maj 1964 – marzec 1968 – kpt. Zenon Szymańczak
• 1968–1975 – ppłk Stanisław Wiśniowski
• 1975–1976 – mjr Jan Kulesza
• 1976–1980 – mjr Czesław Sulima
• 1980–1985 – mjr Mieczysław Kaczmarek
• 1985–1988 – kpt. Mirosław Badocha
• 1988–1993 – ppłk Janusz Dudzikowski
• 1993–1999 – ppłk Ireneusz Kozłowski^[3].