41 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej – Wikipedia, wolna encyklopedia

41 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej (41 dr OP) – samodzielny pododdział Wojska Polskiego.

Dywizjon sformowany został w 1969 w Glicku, podlegał dowódcy 26 Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej. Rozformowany został w 2008 roku

Na podstawie rozkazu dowódcy WOPK Nr 0013 z 6 grudnia 1968, w dniu 20 kwietnia 1969 w 37. dr OP rozpoczął się proces formowania dywizjonu. 11 sierpnia 1969 41 Dywizjon Ogniowy OPK opuścił Glicko i przemieścił się do swojego docelowego miejsca służby w m. Mrzeżyno. W czerwcu 1970 na poligonie w Aszułuku, w ZSRR odbyło się pierwsze strzelanie bojowe, a kolejne w latach 1974 i 1983 z PZR S–75M Wołchow. W sierpniu 1986 dywizjon został przezbrojony z PZR S–75 Wołchow na PZR S-125M Newa. W latach 1989, 1994, 1995, 1999 i 2005 odbyły się strzelania bojowe z PZR S-125M Newa i S-125M Newa-SC. Na wiosnę 1993 dywizjon kolejny raz został przezbrojony, tym razem na samobieżny PZR S–125M Newa-SC. W październiku 2001 41 dr OP i 71 dr OP zostały organizacyjnie podporządkowane dowódcy 78. pułku rakietowego OP w Mrzeżynie.

Na podstawie Rozkazu Dowódcy Sił Powietrznych nr Z-0117 z dnia 30 maja 2008, dywizjon został do końca roku 2008 rozformowany, a z dniem 1 stycznia 2009 włączony w struktury organizacyjne 78 pr OP jako 3 dywizjon ogniowy.

 Osobny artykuł: dywizjony rakietowe Obrony Powietrznej.

• 1970–1973 – mjr dypl. Alojzy Dahlke
• 1974–1978 – kpt. Mieczysław Koźbiał
• 1978–1998 – ppłk Edward Mazur
• 1998–2008 – ppłk mgr inż. Mariusz Zagdański

• Zbigniew Przęzak: 41 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej m. Mrzeżyno. www.infowsparcie.net, 2010-10-01, aktualizacja 2012-02-28. [dostęp 2018-09-11].