AMX-30 – Wikipedia, wolna encyklopedia

AMX-30

AMX-30 w Musée des blindés de Saumur
Dane podstawowe
Państwo	Francja
Producent	Atelier de Construction Roanne
Typ pojazdu	czołg podstawowy II generacji
Trakcja	gąsienicowa
Historia
Egzemplarze	3571 szt.
Dane techniczne
Silnik	12-cylindrowy silnik wysokoprężny Hispano-Suiza HS 110 o mocy 537 kW (720KM)
Pancerz	15 – 80 mm
Długość	9,48 m 6,59 m (kadłuba)
Szerokość	3,1 m
Wysokość	2,29 m (do stropu wieży) 1,5 m (kadłuba)
Prześwit	0,44 m
Masa	własna: 34 000 kg (AMX-30), 35 300 kg (AMX-30B2) bojowa: 36 000 kg (AMX-30), 37 000kg (AMX-30B2)
Moc jedn.	20 KM/t (AMX-30) 18,9 KM/t (AMX-30B2)
Osiągi
Prędkość	65 km/h
Zasięg pojazdu	600 km
Pokonywanie przeszkód
Rowy (szer.)	2,9 m
Ściany (wys.)	0,93 m
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x armata czołgowa CN-105-F1 kalibru 105 mm (47 naboi) 1 x armata automatyczna kalibru 20 mm sprzężone z armatą (większość wozów) 1 x wkm kalibru 12,7 mm (sprzężony z armatą, w wozach bez działka 20mm) 1 x przeciwlotniczy karabin maszynowy AAT M52 kalibru 7,62 mm
Wyposażenie
2 x wyrzutnik granatów dymnych
Użytkownicy
Francja, Grecja, Cypr, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Wenezuela, Chile
Multimedia w Wikimedia Commons

AMX-30 – francuski czołg podstawowy II generacji, produkowany od lat '60 XX wieku. W 1981 roku wprowadzono modernizację AMX-32, lecz nie produkowano jej seryjnie. Został zastąpiony w latach '90 XX wieku przez czołgi III generacji Leclerc.

Do połowy lat 50. formacje pancerne armii francuskiej i zachodnioniemieckiej wyposażone były głównie w amerykańskie M47 Patton, chociaż Francuzi dysponowali także sporą liczbą poniemieckich Panter, pozyskanych bezpośrednio po wojnie jako tymczasowe pojazdy dla odradzających się sił pancernych. Mniej więcej dziesięć lat po wojnie złożono zamówienie na nowy czołg, który miał wejść na uzbrojenie obu krajów – lżejszy i silniej uzbrojony od M47. Po kilku latach współpracę zakończono i postanowiono wprowadzić do uzbrojenia armii tych krajów odmienne typy czołgów. Do uzbrojenia armii francuskiej trafił AMX-30, a zachodnioniemieckiej Leopard 1.

Pierwsze egzemplarze seryjne AMX-30 opuściły fabryki w 1966 r. Połowa z czołgów tego typu miała trafić na eksport. Na podwoziu AMX-30 zbudowano wiele innych wozów bojowych, m.in. samobieżną wyrzutnię taktycznych pocisków rakietowych Pluton, samobieżne działo plot. AMX-30 DCA, haubicę samobieżną AMX Au F1 (GCT), czołg ewakuacyjny AMX-30D, oraz pojazdy inżynieryjne AMX-30EBG. Ostatecznie AMX-30 znalazł się na uzbrojeniu sił zbrojnych m.in. Francji, Hiszpanii, Jugosławii, Iraku, Arabii Saudyjskiej i Kataru.

• Igor Witkowski: Czołgi'94. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-03-3. Brak numerów stron w książce
• Foss F. Ch.: Jane’s tank & combat vehicle recognition guide. New York: HarperCollinsPublishers, 2000. ISBN 0-00-472452-6. Brak numerów stron w książce
• Michał Nita. AMX-30. „Nowa Technika Wojskowa”. 1999. nr 9. s. str. 10-14. ISSN 1230-1655. 
• Michał Nita. AMX-30. „Nowa Technika Wojskowa”. 1999. nr 10. s. str. 10-15. ISSN 1230-1655.