Panhard EBR – Wikipedia, wolna encyklopedia

Panhard EBR
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Francja

Producent

Panhard

Typ pojazdu

opancerzony samochód rozpoznawczy

Trakcja

kołowa (8X8)

Załoga

4

Historia
Prototypy

1948

Produkcja

1950 - ?

Egzemplarze

1200 szt.

Dane techniczne
Silnik

Panhard 12H 6000, o mocy 200 KM

Transmisja

mechaniczna

Pancerz

spawany z płyt walcowanych, o grubości do 40 mm

Długość

6,15 m

Szerokość

2,42 m

Wysokość

2,24 m

Prześwit

0,33 m

Masa

13,5 t

Osiągi
Prędkość

105 km/h

Zasięg pojazdu

650 km

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

1,20 m

Rowy (szer.)

2,00 m

Ściany (wys.)

0,40 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 armata mle. F2 kal. 90 mm, 3 karabiny maszynowe kal. 7,5 mm
Użytkownicy
Francja

Panhard EBR (Engin blindé de reconnaissance[a]) – francuski samochód pancerny opracowany w 1950 roku we francuskiej wytwórni Societe de Constructions Mecaniques Panhard et Levassor

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu II wojny światowej armia francuska zgłosiła pilne zapotrzebowania na ciężki samochód rozpoznawczy. Jedną z ofert zgłosiła francuska wytwórnia Panhard z Paryża i oznaczona jako Pannhard EBR (8x8).

Konstrukcja pierwszego modelu bazowała na transporterze AMR 201 i została ukończona w 1946 roku. W 1948 roku opracowano dwa prototypy, które po badaniach i udoskonaleniach zyskały uznanie dowództwa armii francuskiej.

W 1950 roku rozpoczęto produkcję seryjną samochodu rozpoznawczego Panhard EBR.

Produkowano go w następujących wersjach:

  • z wieżą typu FL 11 wyposażoną w działo SA 49 kal. 75 mm oraz 3 karabinami maszynowymi kal. 7,5 mm (produkowany od 1950 roku)
  • z wieżą FL 10 wyposażoną w działo SA 50 kal. 75 mm oraz 3 karabiny maszynowe kal. 7,5 mm (produkowany od 1954 roku)
  • bez wieży jako transporter opancerzony z 3 karabinami maszynowymi kal. 7,5 mm oraz przedziałem dla 12 żołnierzy (produkowany w 1956 roku dla Portugalii)
  • z wieżą FL 11 z działem Mle F 2 kal. 90 mm oraz 3 karabinami maszynowymi kal. 7,5 mm (produkowany od 1963 roku).

Wersja samochodu rozpoznawczego Panhard EBR FL 11 jest pojazdem nie pływającym. Jego uzbrojenie stanowi działo Mle F 2 kal. 90 mm ze sprzężonym z nią karabinem maszynowym 7,5 mm, stały karabin maszynowy umieszczony w przedziale kierowcy kal. 7,5 mm i karabinem maszynowym kal. 7,5 mm na wieży. Na wieży znajdują się cztery wyrzutnie granatów dymnych (2 x 2). Kadłub wozu wykonany jest z płyt stalowych. Pojazd wyposażony jest w cztery osie, podczas jazdy po drogach koła środkowe są podniesione, zaś po bezdrożach – opuszczone.

W 1956 roku na bazie pojazdu wyprodukowano dla Portugalii transporter opancerzony oznaczony jako Panhard EBR VTT. Był to pojazd o masie 13 ton, który przewozi 12 żołnierzy. Jego uzbrojenie stanowiły 3 karabiny maszynowe kal. 7,5 mm. Wyprodukowano 28 takich pojazdów.

Użycie

[edytuj | edytuj kod]

Samochód rozpoznawczy Panhard EBR od 1951 roku był wprowadzany sukcesywnie do armii francuskiej, stanowiąc wyposażenie jednostek rozpoznawczych. Używany był między innymi w wojnie algierskiej.

Od 1979 roku zaczęto go zastępować wozem rozpoznawczym AMX-10RC.

  1. Z fr. „rozpoznawczy wóz opancerzony”.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]