AMX-40 – Wikipedia, wolna encyklopedia

AMX-40

Czołg AMX-40
Dane podstawowe
Państwo	Francja
Producent	GIAT
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	4 osoby
Dane techniczne
Silnik	12 cylindrowy, wysokoprężny, Poyaud o mocy 1114 KM (820 kW)
Długość	6,8 m
Szerokość	3,36 m
Wysokość	3,08 m
Masa	43 tony
Osiągi
Prędkość	70 km/h
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	1,3 m
Rowy (szer.)	3,2 m
Ściany (wys.)	1 m
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 działo 120 mm, działko 20 mm, 1 karabin maszynowy 7,62 mm
Multimedia w Wikimedia Commons

AMX-40 – francuski czołg podstawowy zaprojektowany przez przedsiębiorstwo GIAT na początku lat 80. XX wieku z przeznaczeniem głównie na eksport. Był wersją rozwojową swojego poprzednika – czołgu AMX-30 – znacznie ulepszoną pod względem opancerzenia, manewrowości i siły ognia. AMX-40 wyposażono w laserowy dalmierz, stabilizator działa oraz sprzęt noktowizyjny do prowadzenia walk w nocy.

Ciekawie rozwiązano problem amunicji: przedział amunicji, znajdujący się w wieży, jest otoczony specjalnymi przegrodami. W razie trafienia siła wybuchu amunicji skierowana jest w górę, co do pewnego stopnia chroni załogę wewnątrz. Armia francuska aż do pojawienia się Leclerca korzystała jednak głównie z czołgów AMX-30. Załogę AMX-40 stanowią cztery osoby, tak jak w wypadku większości współczesnych czołgów średnich i ciężkich – dowódca, kanonier, ładowniczy i kierowca.