BRM-3K – Wikipedia, wolna encyklopedia
BRM-3K prezentowany w trakcie Russian Expo Arms w 2013 roku | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | Zakłady Budowy Maszyn w Rubcowsku |
Typ pojazdu | bojowy wóz rozpoznawczy |
Trakcja | gąsienicowa |
Załoga | 6 osób |
Historia | |
Produkcja | 1995 – obecnie |
Dane techniczne | |
Silnik | UTD-29 diesel, 500 KM |
Długość | 7 m |
Szerokość | 3,15 m |
Wysokość | 2,37 m |
Masa | 18,7 tony |
Osiągi | |
Prędkość | 70 km/h |
Zasięg pojazdu | 600 km |
Pokonywanie przeszkód | |
Rowy (szer.) | 2,5 m |
Ściany (wys.) | 0,8 m |
Kąt podjazdu | 60% |
Przechył boczny | 30% |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 × działko automatyczne 2A72 kal. 30 mm 1 × karabin maszynowy kalibru 7,62 mm | |
Użytkownicy | |
Rosja |
BRM-3K Rys (ros. БРМ-3К Рысь, pol. ryś) – rosyjski bojowy wóz rozpoznawczy zaprojektowany przez Zakłady Budowy Maszyn w Rubcowsku wchodzące w skład koncernu zbrojeniowego Urałwagonzawod. Znany jest też pod nazwą Obiekt 501.
Był rozwijany od początku lat 90-tych XX wieku. Mimo oficjalnego przyjęcia na uzbrojenie rosyjskich sił zbrojnych w 1995 roku, znajduje się nadal w stadium prototypu lub produkcji niskoseryjnej[1].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Pojazd bazuje na bojowym wozie piechoty BMP-3 posiadając taki sam poziom ochrony oraz właściwości jezdne. Od swojej bazowej wersji różni się posiadaniem dwóch otworów strzeleckich w tylnym przedziale załogi zamiast czterech (po jednym z każdej strony) oraz nową wieżyczką z szybkostrzelnym działkiem 2A72 kalibru 30 mm zamiast armaty 2A70 kalibru 100 mm[2].
Załoga pojazdu liczy 6 osób – dowódcę, kierowcę, strzelca, dowódcę zwiadu, radiooperatora i nawigatora. Do swojej dyspozycji mają oni celownik termowizyjny 1PN71, noktowizor 1PN61, radar obserwacji pola walki 1RL-133-1, system nawigacyjny TNA-4-6 oraz komputer pokładowy 1V520[3]. System radarowy pozwala na wykrycie wrogich pojazdów w odległości 8-10 km oraz wrogiej piechoty w odległości do 4 km. W trakcie pracy jest on unoszony na wysokość 1 metra nad pojazdem[1].
Na uzbrojeniu poza w pełni stabilizowanym działkiem znajduje się karabin maszynowy PKT kalibru 7,62 mm montowany po lewej stronie działka oraz dwa zestawy wyrzutni granatów dymnych kalibru 81 mm umieszczone na froncie wieży[2].
Pojazd jest standardowo wyposażony w systemy detekcji pożaru oraz ochrony przed bronią masowego rażenia. Posiada również możliwość pływania[2].
Wersje
[edytuj | edytuj kod]- BRM-3K Deriwacja-PWO – wersja wykorzystująca wieżyczkę AU220M „Bajkał” uzbrojoną w zdalnie sterowaną armatę kalibru 57 mm[4].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]Prezentowane niżej zdjęcia należą do wersji BRM-3K Deriwacja-PWO różniącą się od wersji podstawowej nową wieżyczką.
- Widok na przód
- Widok z boku
- Widok na tył
- Zbliżenie na wieżyczkę
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b BRM-3K Rys. Military Today. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).
- ↑ a b c BRM-3K Rys. Army Guide. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).
- ↑ BRM-3K Rys. Weapon Systems. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).
- ↑ BRM-3K Derivatsiya-PVO. Global Security. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).