Becky Hammon – Wikipedia, wolna encyklopedia
Hammon w Madison Square Garden (sierpień 2015) | |||||||||||||||||||||||||||||||
Las Vegas Aces | |||||||||||||||||||||||||||||||
Trenerka | |||||||||||||||||||||||||||||||
Pseudonim | Big Shot Becky, Hammontime | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 11 marca 1977 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Obywatelstwo | amerykańskie / rosyjskie | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 168 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Masa ciała | 62 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera | |||||||||||||||||||||||||||||||
Aktywność | 1999–2014 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Szkoła średnia | Stevens (Rapid City, Dakota Południowa) | ||||||||||||||||||||||||||||||
College | Colorado State (1995–1999) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Draft | WNBA 1999, numer: – | ||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Rebecca Linn „Becky” Hammon (ros. Ребекка Линн Хаммон; ur. 11 marca 1977 w Rapid City) – amerykańska koszykarka występująca na pozycji rozgrywającej, posiadająca także rosyjskie obywatelstwo, reprezentantka tego kraju na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie w 2008 i w Londynie w 2012 roku. Obecnie pracuje jako trenerka Las Vegas Aces w WNBA.
Wcześniej, Becky Hammon była gwiazdą sportową na szczeblu uniwersyteckim rozgrywek NCAA jako reprezentantka Colorado State University w Fort Collins, gdzie została uhonorowana w Colorado State University Sports Hall of Fame, a jej koszulka nr 25 została na jej cześć wyłączona z dalszego użytku przez jej uniwersytet.
Jeszcze wcześniej, jako koszykarka licealna w Rapid City, wygrała wyróżnienie najlepszej koszykarki stanu: South Dakota Miss Basketball 1994, jak i najlepszego koszykarza czy koszykarki stanu: South Dakota Gatorade Player of the Year 1995[1].
Rozpoczęła karierę zawodową w 1999. Jej poprzednie zespoły to: w dawnej lidze NWBL (National Women’s Basketball League): Tennessee Fury (2003), Colorado Chill (2004-2006); w lidze WNBA: New York Liberty (1999-2006).
Jej decyzja reprezentowania Rosji na olimpiadzie w Pekinie jest niepopularna w Stanach Zjednoczonych. Zawodniczka była zmuszona bronić swojej decyzji, powziętej po następnym z kolei braku powołania do kadry olimpijskiej w koszykówce kobiet USA, zabiegając o i otrzymując obywatelstwo rosyjskie pod koniec 2007, i co za tym idzie, miano zdrajczyni w amerykańskim heartlandzie:
Jestem absolutnie na 100% Amerykanką. Kocham nasz kraj. Kocham to, co nim reprezentujemy. [Gra dla Rosji] umożliwia mi spełnienie moich marzeń, czyli gry na igrzyskach olimpijskich.
21 sierpnia 2008, w jednym z meczów półfinałowych igrzysk w Pekinie, reprezentacja Rosji zmierzyła się z reprezentacją USA, a w drugim – Australia przeciwko Chińskiej Republice Ludowej. Becky Hammon, rozgrywająca dla Rosji w koszulce z numerem 7, wrzuciła zaledwie 3 punkty jedynym celnym wrzutem z tylko sześciu oddanych przez nią rzutów przeciwko agresywnemu podwójnemu kryciu przez zawodniczki USA kiedykolwiek była przy piłce, i Rosja przegrała 52-67.
W meczu o brąz przeciwko Chinkom, wrzuciła najwięcej punktów z całej swojej drużyny, podobnie jak w wygranym ćwierćfinale przeciwko reprezentacji Hiszpanii, i wygrała z Rosją medal olimpijski, drugi tego samego koloru z rzędu dla Rosjanek.
Przed meczem z USA, Becky Hammon plasowała się piątym miejscu wśród najlepszych strzelców rzutów spoza linii (trzypunktowych), a ogólnie rzecz biorąc, zdobywała podczas turnieju olimpijskiego w Pekinie średnio ponad 14 punktów przy średnio nieco ponad 20 minut w akcji w każdym spotkaniu. Oprócz tego, jak przystoi skutecznej i doświadczonej dwukrotnej All-Star rozgrywającej z WNBA[3], wyraźnie ustawiała grę swojej drużyny, kiedykolwiek jest na boisku.
Ustanowiła rekord Guinnessa, w kategorii kobiet, trafiając 38 z 42 rzutów wolnych w trakcie jednej minuty podczas NBA All-Star Jam Session.
W grudniu 2021 została trenerką Las Vegas Aces[4].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Na podstawie[5][6], o ile nie zaznaczono inaczej.
NCAA
[edytuj | edytuj kod]- Uczestniczka rozgrywek:
- Sweet Sixteen turnieju NCAA (1999)
- turnieju NCAA (1996, 1998, 1999)
- Mistrzyni sezonu regularnego konferencji Western Athletic (1996)
- Zawodniczka roku konferencji Western Athletic (1997, 1998, 1999)
- Laureatka Frances Pomeroy Naismith Award (1999)
- Najlepsza pierwszoroczna zawodniczka Western Athletic (1996)
- MVP turnieju konferencji Western Athletic (1996)
- Zaliczona do I składu:
- All-American (1999 przez Women’s Basketball Journal, Sports Illustrated)
- Western Athletic (1996–1999)
- najlepszych pierwszorocznych zawodniczek Western Athletic (1996)
- Colorado State University zastrzegło należący do niej numer 25 (2005)
WNBA
[edytuj | edytuj kod]- Wicemistrzyni WNBA (1999, 2000, 2002, 2008)
- Uczestniczka meczu gwiazd:
- WNBA (2003, 2005–2007, 2009, 2011)
- WNBA vs USA Basketball:
- The Game at Radio City (2004)
- The Stars at the Sun (2010 – powołana, nie wystąpiła)
- Laureatka:
- WNBA Peak Performer (2008 – przyznawana liderkom WNBA w punktach, zbiórkach, asystach)
- Kim Perrot Sportsmanship Award (2014)
- Zaliczona do:
- I składu WNBA (2007, 2009)
- II składu WNBA (2005, 2008)
- składu:
- WNBA’s Top 15 Team (2011 – 15. najlepszych zawodniczek w historii WNBA)
- WNBA Top 20@20 (2016 – 20. najlepszych zawodniczek w historii WNBA)
- dekady zespołu Silver Stars (2012)
- WNBA 25th Anniversary Team (2021)[7]
- Zwyciężczyni konkursu:
- Skills Challenge WNBA (2007)
- rzutów za 3 punkty WNBA (2009)
- Liderka WNBA w:
- asystach (2007)
- skuteczności rzutów:
- za 3 punkty (2003)[8]
- wolnych (2003, 2005, 2006, 2008, 2010)
- Drużyna San Antonio Stars zastrzegła należący do niej numer 25 (2016)
- Rekordzistka WNBA w skuteczności rzutów wolnych (100% – 2014)[9]
Drużynowe
[edytuj | edytuj kod]- Mistrzyni:
- Ligi Światowej FIBA (2007)
- Hiszpanii (2010)
- NWBL (2005, 2006)
- Wicemistrzyni:
- Zdobywczyni pucharu:
- Hiszpanii (2010)
- Rosji (2008)
- Finalistka pucharu Rosji (2013)[11]
Indywidualne
[edytuj | edytuj kod](* – nagrody przyznane przez portal eurobasket.com)
- MVP:
- meczu gwiazd Euroligi (2009)
- NWBL (2006)
- turnieju Pro Cup NWBL (2005)
- Zwyciężczyni konkursu:
- NBA Shooting Stars (2008, 2010)
- rzutów za 3 punkty Euroligi (2009)
- Laureatka nagrody:
- Atletki Roku przyznanej przez Rapid City Journal (2008)
- ESPNW Woman of the Year (2014)
- Uczestniczka meczu gwiazd Euroligi (2008, 2009, 2010 – powołana, nie wystąpiła)
- Najlepsza zawodniczka*:
- Zaliczona do:
- Liderka:
Reprezentacja
[edytuj | edytuj kod]- Wicemistrzyni Europy (2009)
- Brązowa medalistka olimpijska (2008)
- Zdobywczyni pucharu Williama Jonesa (1998)
- Uczestniczka:
- mistrzostw świata (2010 – 7. miejsce)
- igrzysk olimpijskich (2008, 2012 – 4. miejsce)
- turnieju FIBA Diamond Ball (2008 – 5. miejsce)
- Liderka igrzysk olimpijskich w skuteczności rzutów za 3 punkty (2008 – 50%)[13]
Trenerskie
[edytuj | edytuj kod]- Mistrzostwo letniej ligi NBA z San Antonio Spurs (2015)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Roberto Carlos Alvarez-galloso. Beijing 2008: Life and career of Becky Hammon. „MeriNews.com”. 19 sierpnia 2008, Indie. [dostęp 2008-08-19]. (ang.).
- ↑ Sylwetka w portalu igrzysk olimpijskich NBC Olympics. nbcolympics.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-03)]., cytat (ang.): „I’m absolutely 100 per cent still an American,” she said. „I love our country. I love what we stand for. This is an opportunity to fulfil my dream of playing in the Olympics.” (eng.cskabasket.ru 07/03/08, espn.com 08/04/08).
- ↑ Becky Hammon: Career Stats and Totals. [w:] WNBA.com [on-line]. [dostęp 2008-08-21]. (ang.).
- ↑ What Becky Hammon’s WNBA coaching hire means for the Las Vegas Aces, the league and her NBA future. espn.com. [dostęp 2022-01-25]. (ang.).
- ↑ Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).
- ↑ Profil na biography.com. biography.com. [dostęp 2017-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 marca 2018)]. (ang.).
- ↑ WNBA Continues Celebration Of Landmark 25th Season, Names Greatest Players In League History, “The W25”. wnba.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
- ↑ WNBA Year-by-Year Leaders and Records for 3-Pt Field Goal Pct. basketball-reference.com. [dostęp 2023-02-05]. (ang.).
- ↑ WNBA Single Season Leaders and Records for Free Throw Pct. basketball-reference.com. [dostęp 2018-12-11]. (ang.).
- ↑ a b c d e f PBL – 2011-2012. eurobasket.com. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).
- ↑ a b c d e f PBL – 2012-2013. eurobasket.com. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).
- ↑ PBL – 2010-2011. eurobasket.com. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).
- ↑ 2008 Olympic Games Tournament for Women Statistics Leaders – 3 Points Field Goal %. fiba.basketball. [dostęp 2020-06-09]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sylwetka w portalu igrzysk olimpijskich NBC Olympics. nbcolympics.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-03)]. (ang.).
- Sylwetka Becky Hammon w oficjalnym serwisie ligi zawodowej koszykówki kobiecej WNBA (ang.)
- Zapis czatu z Becky Hammon w oficjalnym serwisie WNBA (ang.)
- Harvey Araton. Playing for Russia, With the Capitalist Spirit. „New York Times”. 15 sierpnia 2008, Sports of the Times. [dostęp 2008-08-19]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na wnba.com (ang.)
- Statystyki z WNBA na basketball-reference.com (ang.)
- Statystyki olimpijskie na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).