Dąbrówka (powiat węgorzewski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dąbrówka
osada
Ilustracja
Pałac
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

węgorzewski

Gmina

Budry

Liczba ludności (2022)

90[2]

Strefa numeracyjna

87

Kod pocztowy

11-606[3]

Tablice rejestracyjne

NWE

SIMC

0755419

Położenie na mapie gminy Budry
Mapa konturowa gminy Budry, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Dąbrówka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Dąbrówka”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Dąbrówka”
Położenie na mapie powiatu węgorzewskiego
Mapa konturowa powiatu węgorzewskiego, blisko górnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Dąbrówka”
Ziemia54°19′32″N 21°52′56″E/54,325556 21,882222[1]

Dąbrówka (niem. Dombrowken, Dąbrowskie (1947), Dąbrówka Nowa (1994)[4]) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Budry, sołectwo Zabrost Wielki.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.

Używane wcześniej nazwy wsi: Dąbrówka Litewska, Dąbrówka Nowa.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś została założona pod koniec XVI wieku. Była to wieś szlachecka. Do początku XIX w. chłopi odrabiali pańszczyznę w miejscowym majątku ziemskim. W końcu XIX wieku majątek w Dąbrówce należał do dr. Voighta z Królewca. W tym czasie majątek wraz z trzema folwarkami miał powierzchnię 1336 ha.

Około 1607 roku w Dąbrówce powstała parafia luterańska. Pierwszy pastor nazywał się Głębowski. Nabożeństwa w tutejszym kościele odprawiane były w językach: niemieckim, litewskim i polskim. Ostatnie nabożeństwo w języku polskim odbyło się tu w roku 1824, a litewskie w roku 1844. Nowy kościół w Dąbrówce wybudowano w roku 1732.

Podczas akcji germanizacyjnej nazw miejscowych i fizjograficznych historyczna nazwa niemiecka Dombrowken została w lipcu 1938 r. zastąpiona przez administrację nazistowską sztuczną formą Eibenburg.

Szkoła w Dąbrówce powstała równocześnie z parafią. W roku 1935 była to szkoła dwuklasowa z 70 uczniami. Po II wojnie światowej szkoła powstała tu w 1948 roku. W roku szkolnym 1966/67 była to szkoła czteroklasowa.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[5]:

inne:

  • Chałupa murowana z drewnianą wozownią.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 22402
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 220 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Słownik węgoborski. [dostęp 2016-07-19].
  5. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków - stan na 31.12.2017 woj. warmińsko-mazurskie
  6. Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 350

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Wakar i Bohdan Wilamowski, Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu, Pojezierze, Olsztyn, 1968. (str. 118-119 - opis wsi)
  • Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, (Wydanie III poszerzone i uzupełnione) Studio ARTA, Olsztyn, 2001, ISBN 83-912840-2-6 (str. 271 dwór).