Diuretyki pętlowe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Diuretyki pętlowe – grupa silnie działających leków moczopędnych^[1].

Mechanizm działania

Diuretyki pętlowe hamują resorpcję zwrotną jonu chlorkowego we wstępującym odcinku pętli Henlego i w następstwie jonu sodowego. Pociąga to za sobą zwiększone wydalanie potasu.

Mają również wpływ na hemodynamikę w mechanizmach pozanerkowych.

Zastosowanie

Stosuje się je w stanach nagłych wymagających szybkiego zmniejszenia objętości płynów krążących. Mogą być wykorzystane łącznie z dużymi objętościami płynów do uzyskania diurezy forsowanej w leczeniu zatruć^[2].

Ponadto w stanach ze znacznie obniżonym wskaźnikiem filtracji kłębuszkowej (niewydolność nerek), w ciężkiej niewydolności krążenia, obrzęku płuc, ciężkim nadciśnieniu tętniczym^[3]^[4].

Działania niepożądane

Silne działanie powoduje możliwość powstania dużych zaburzeń elektrolitowych: może wystąpić hipowolemia, hiponatremia, hipokaliemia, hipomagnezemia, hipokalcemia zasadowica z niedoboru chloru. Niektóre diuretyki pętlowe mogą być silnie ototoksyczne. Do tego mogą dojść ortostatyczne spadki ciśnienia tętniczego, z zapaścią włącznie. Wymagają (z racji dużej siły działania) odpowiednich wskazań i ścisłej kontroli elektrolitów, zwłaszcza przy stosowaniu glikozydów naparstnicy.

Leki należące do grupy diuretyków pętlowych

Przypisy

↑ Supplemental Information 3: Raw data concerning TAGA-LUAD sample aneuploidy scores from literature (PMID: 29622463). [online], dx.doi.org [dostęp 2024-07-29] .
↑ KamilK. Kosmulski KamilK., LeszekL. Szymański LeszekL., ZbigniewZ. Gąsior ZbigniewZ., Acute cardiovascular syndromes caused by hypertensive crisis – clinical approach, „Annales Academiae Medicae Silesiensis”, 73, 2019, s. 107–113, DOI: 10.18794/aams/95210, ISSN 1734-025X [dostęp 2024-07-29] (pol. • ang.).
↑ ArturA. Mamcarz ArturA. i inni, Loop diuretics: old and new ones — which one to choose in clinical practice? Experts’ Group Consensus endorsed by the Polish Cardiac Society Working Group on Cardiovascular Pharmacotherapy and Working Group on Heart Failure, „Kardiologia Polska”, 73 (3), 2015, s. 225–232, DOI: 10.5603/KP.2015.0051, ISSN 1897-4279 [dostęp 2024-07-29] .
↑ G.G. Ciamician G.G., G.G. Boeris G.G., Ueber die Beziehungen des Trimethylindols zu den Dihydroalkylchinolinen, „Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft”, 29 (3), 1896, s. 2472–2475, DOI: 10.1002/cber.18960290317, ISSN 0365-9496 [dostęp 2024-07-29] (pol.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Supplemental Information 3: Raw data concerning TAGA-LUAD sample aneuploidy scores from literature (PMID: 29622463). [online], dx.doi.org [dostęp 2024-07-29] .

[2] KamilK. Kosmulski KamilK., LeszekL. Szymański LeszekL., ZbigniewZ. Gąsior ZbigniewZ., Acute cardiovascular syndromes caused by hypertensive crisis – clinical approach, „Annales Academiae Medicae Silesiensis”, 73, 2019, s. 107–113, DOI: 10.18794/aams/95210, ISSN 1734-025X [dostęp 2024-07-29] (pol. • ang.).

[3] ArturA. Mamcarz ArturA. i inni, Loop diuretics: old and new ones — which one to choose in clinical practice? Experts’ Group Consensus endorsed by the Polish Cardiac Society Working Group on Cardiovascular Pharmacotherapy and Working Group on Heart Failure, „Kardiologia Polska”, 73 (3), 2015, s. 225–232, DOI: 10.5603/KP.2015.0051, ISSN 1897-4279 [dostęp 2024-07-29] .

[4] G.G. Ciamician G.G., G.G. Boeris G.G., Ueber die Beziehungen des Trimethylindols zu den Dihydroalkylchinolinen, „Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft”, 29 (3), 1896, s. 2472–2475, DOI: 10.1002/cber.18960290317, ISSN 0365-9496 [dostęp 2024-07-29] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]