Dwukąt sferyczny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dwukąt sferyczny – część sfery definiowana na dwa równoważne sposoby:

• część ograniczona dwoma różnymi łukami okręgów wielkich^[1], łączącymi pewne dwa punkty antypodyczne sfery;
• przecięcie sfery i kąta dwuściennego, którego krawędź przechodzi przez środek sfery^[2].

Dwukątem jest np. część powierzchni Ziemi znajdująca się między dwoma południkami.

Powierzchnia dwukąta zdefiniowanego przez sferę o promieniu ${\displaystyle r}$ oraz kąt dwuścienny o rozwartości ${\displaystyle \gamma }$ wynosi ${\displaystyle 2\gamma r^{2}}$^[2].

• Matematyka, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990 (Encyklopedia szkolna), ISBN 83-02-02551-8 .