Fonoset ZM-10 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Typ | tranzystorowy, monofoniczny, z wbudowanym mechanizmem gramofonu i wkładką krystaliczną |
---|---|
Producent | |
Państwo | |
Dane techniczne | |
Zakresy fal | |
Fale długie | 150–285 kHz |
Fale średnie | 525–1605 kHz |
UKF | 65,5–73 MHz |
Pasmo przenoszenia | |
Wzmacniacz | 80–10 000 Hz |
Inne | |
Moc wzmacniacza | 1,1 W (4 Ω) |
Napięcie zasilania | 220 V |
Pobór mocy (sieć) | 20 VA |
Wymiary | 420×240×120 mm |
Masa | 4 kg |
Fonoset ZM-10 – polski zestaw elektroakustyczny klasy popularnej produkowany w latach 70. XX wieku przez łódzką Fonikę. Jest to połączenie mechanizmu gramofonu WG-400 Mister Hit, wytwarzanego na licencji przedsiębiorstwa Telefunken, monofonicznego wzmacniacza tranzystorowego (moc znamionowa 1,1 W przy impedancji 4Ω) oraz 3-zakresowego odbiornika radiowego (D, S, U)[2]. Obudowa zestawu jest wykonana z tworzyw sztucznych, zaś głośnik szerokopasmowy umieszczony jest na pokrywie urządzenia. Zestaw wyposażony fabrycznie we wkładkę krystaliczną UF-50 produkowaną przez Fonikę. Dodatkowo posiada gniazdo magnetofonowe, służące do przegrywania sygnału z płyt winylowych na taśmę magnetyczną przy pomocy zewnętrznego magnetofonu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ https://unitraklub.pl/node/2433
- ↑ Karta katalogowa nr 1156. Stare Radio. Katalog starej radiotechniki, 2009-12-12. [dostęp 2023-02-22]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Fonica, Fonoset ZM-10. oldradio.pl. [dostęp 2015-09-03].
- Fonica ZM-10 „Fonoset”. unitraklub.pl. [dostęp 2023-02-22].