Girolamo Casanate – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kardynał prezbiter | |
Data i miejsce urodzenia | 13 lutego albo 13 czerwca 1620 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 3 marca 1700 |
Prefekt Kongregacji Indeksu | |
Okres sprawowania | 1698–1700 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Kreacja kardynalska | 12 czerwca 1673 |
Kościół tytularny | Santa Maria in Portico Campitelli |
Girolamo Casanate (ur. 13 lutego albo 13 czerwca 1620 w Neapolu, zm. 3 marca 1700 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 13 lutego albo 13 czerwca 1620 roku w Neapolu, jako syn Tomása (lub Matíasa) Casanate i Juany (Giovanny) Dalmau[1]. Studiował w Uniwersytecie w Neapolu, gdzie uzyskał stopień doktora utroque iure[1]. W 1633 roku wstąpił do stanu duchownego, przyjmując tonsurę, pozostając w bliskich kontaktach z dominikanami[1]. Praktykował prawo, a po przyjęciu święceń pełnił funkcję gubernatora Sabiny, Fabriano, Camerino i Ankony[1]. Pod koniec lat 50. XVII wieku został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i inkwizytorem na Malcie[1]. 12 czerwca 1673 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Santa Maria in Portico Campitelli[2]. 2 lipca przyjął święcenia subdiakonatu; pełnił wiele funkcji w różnych dykasteriach Kurii Rzymskiej, a w 1682 roku został prowikariuszem generalnym Rzymu[1]. 16 września 1686 roku papież podniósł go do godności kardynała prezbitera i nadał mu kościół tytularny Santi Nereo ed Achilleo[2]. Od 1693 roku do śmierci pełnił funkcję Bibliotekarza Kościoła Rzymskiego, a od 1698 roku – prefekta Kongregacji Indeksu[1]. Zmarł 3 marca 1700 roku w Rzymie[1].