Język bubi – Wikipedia, wolna encyklopedia
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | ok. 20 tys. | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | bvb | ||
IETF | bvb | ||
Glottolog | bube1242 | ||
Ethnologue | bvb | ||
WALS | bub | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język bubi albo fernandino − język z rodziny bantu, używany w Kamerunie, Gwinei Równikowej i Gabonie. W 1975 roku liczba mówiących wynosiła ok. 20 tysięcy.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Piłaszewicz, Eugeniusz Rzewuski, Wstęp do afrykanistyki, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2004, s. 175, ISBN 83-235-0061-4, OCLC 749258177 .