Język punu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | 46 tys. (1977) | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | puu | ||
IETF | puu | ||
Glottolog | punu1239 | ||
Ethnologue | puu | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język punu – język z rodziny bantu, używany w Gabonie i Kongu. W 1977 roku liczba mówiących wynosiła ok. 46 tysięcy.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Piłaszewicz, Eugeniusz Rzewuski, Wstęp do afrykanistyki, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2004, s. 175, ISBN 83-235-0061-4, OCLC 749258177 .