Język soga – Wikipedia, wolna encyklopedia
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | 3 mln (2002) | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | xog | ||
IETF | xog | ||
Glottolog | soga1244 | ||
Ethnologue | xog | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język soga (lusoga) – język z rodziny bantu, używany w Demokratycznej Republice Konga i Ugandzie, w 1972 roku liczba mówiących wynosiła ok. 780 tysięcy. Według spisu ludności z 2002 roku liczba osób posługujących się nim jako językiem ojczystym sięgnęła 3 milionów.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Piłaszewicz, Eugeniusz Rzewuski, Wstęp do afrykanistyki, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2004, s. 176, ISBN 83-235-0061-4, OCLC 749258177 .