Jean-Marie Villot – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	12 października 1954
Konsekrator	Maurice Feltin
Współkonsekratorzy	Émile Maurice Guerry; Chappot de la Chanonie
Konsekrowani biskupi
Gabriel-Marie Matagrin	10 stycznia 1965
Joseph Mees	30 czerwca 1969
Jožef Žabkar	30 czerwca 1969
Ernesto Gallina	10 sierpnia 1969
Ubaldo Calabresi	28 września 1969
Achille Glorieux	9 listopada 1969
Luciano Storero	1 lutego 1970
Mario Tagliaferri	7 maja 1970
Edward Cassidy	15 listopada 1970
Franco Brambilla	14 lutego 1971
Carlo Curis	3 października 1971
Edoardo Rovida	10 października 1971
Luigi Dossena	25 marca 1973
Vincenzo Maria Farano	30 września 1973
Giovanni De Andrea	11 maja 1975
Lajos Kada	20 lipca 1975
Luigi Conti	5 października 1975
Oriano Quilici	7 grudnia 1975
Eduardo Martínez Somalo	13 grudnia 1975
Agostino Cacciavillan	28 lutego 1976
Giuseppe Ferraioli	27 czerwca 1976
Sergio Sebastiani	30 października 1976
Andrea Cordero Lanza di Montezemolo	4 czerwca 1977
Blasco Francisco Collaço	5 listopada 1977
Giovanni Cheli	16 września 1978
Georg Zur	24 lutego 1979
Współkonsekrowani biskupi
Pierre-Paul-Émile Martin	2 lutego 1957
Émile Maury	3 lutego 1958
Charles Vignancour	19 marca 1958
Paul Joseph Schmitt	13 listopada 1958
Pierre Veuillot	1 lipca 1959
Marius Maziers	25 lutego 1960
Pierre Boillon	23 września 1962

Jean-Marie Villot
	Kardynał biskup
	; Jean-Marie Villot (1978)
	Auxilium a Domino; Pomoc w Panu
Kraj działania	Francja; Watykan
Data i miejsce urodzenia	11 października 1905 ; Saint-Amant-Tallende
Data i miejsce śmierci	9 marca 1979 ; Rzym
	Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania	2 maja 1969–9 marca 1979
	Kamerling
Okres sprawowania	16 października 1970–9 marca 1979
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	19 kwietnia 1930
Nominacja biskupia	2 września 1954
Sakra biskupia	12 października 1954
Kreacja kardynalska	22 lutego 1965; Paweł VI
Kościół tytularny	Santissima Trinità al Monte Pincio
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jean-Marie Cardinal Villot (ur. 11 października 1905 w Saint-Amant-Tallende, zm. 9 marca 1979 w Rzymie) – francuski biskup rzymskokatolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, biskup pomocniczy Paryża w latach 1954–1959, arcybiskup koadiutor Lyonu w latach 1959–1965, arcybiskup metropolita Lyonu w latach 1965–1967, prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa w latach 1967–1969, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej w latach 1969–1979, kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego w latach 1970–1979, przewodniczący Papieskiej Rady Cor Unum w latach 1971–1978.

Życiorys

W 1930 został wyświęcony na księdza. W 1954 został biskupem pomocniczym Paryża (tyt. Bosporus), a następnie w styczniu 1965 mianowany arcybiskupem Lyonu, zaś 22 lutego 1965 na konsystorzu został wyniesiony do godności kardynała przez papieża Pawła VI, z tytułem prezbitera Santissima Trinità al Monte Pincio. W kwietniu 1967 papież Paweł VI mianował go prefektem Kongregacji Duchowieństwa. W maju 1969 został ustanowiony przez Pawła VI sekretarzem stanu. W 1970 został mianowany kamerlingiem Świętego Kościoła Rzymskiego. W lipcu 1971 stanął na czele nowo założonej Papieskiej Rady Cor Unum. Villot pozostał sekretarzem stanu do końca pontyfikatu Pawła VI, przez pontyfikat Jana Pawła I oraz przez pierwsze miesiące pontyfikatu Jana Pawła II, do 1979. Kardynał Villot uczestniczył jako elektor w obydwóch konklawe 1978.

Bibliografia

Jean-Marie Villot [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2014-11-02] (ang.).
Nota biograficzna Jeana-Marie Villota w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.)

[1] w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII

[A]

Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644)	Girolamo Dandini (1551–1555) Carlo Borromeo (1560–1565) Tolomeo Gallio (1565–1566) Girolamo Rusticucci (1566–1572) Tolomeo Gallio (1572–1585) Decio Azzolini (1585–1587) Antonio Maria Graziani (1587–1590) Giovanni Andrea Caligari (1590–1591) Pierbenedetto Peretti (1592–1593) Pietro Aldobrandini i Cinzio Passeri Aldobrandini (1593–1605) Roberto Ubaldini (1605) Erminio Valenti (1605) Lanfranco Margotti (1605–1611) i Martino Malacrida (1605–1608) Porfirio Feliciani (1611–1621) i Giovanni Battista Perugini (1611–1614) Giovanni Battista Agucchi (1621–1623) Lorenzo Magalotti (1623–1628) Lorenzo Azzolini (1628–1632) Pietro Benessa (1632–1634) Francesco Adriano Ceva (1634–1643) Giovanni Battista Spada (1643–1644)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829)	Giovanni Giacomo Panciroli (1644–1651) Fabio Chigi (1651–1655) Giulio Rospigliosi (1655–1667) Decio Azzolini (1667–1669) Federico Borromeo (1670–1673) Francesco Nerli (1673–1676) Alderano Cibo (1676–1689) Giambattista Rubini (1689–1691) Fabrizio Spada (1691–1700) Fabrizio Paolucci (1700–1721) Giorgio Spinola (1721–1724) Fabrizio Paolucci (1724–1726) Nicolò Maria Lercari (1726–1730) Antonio Banchieri (1730–1733) Giuseppe Firrao (1733–1740) Silvio Valenti Gonzaga (1740–1756) Alberico Archinto (1756–1758) Luigi Maria Torregiani (1758–1769) Lazzaro Opizio Pallavicini (1769–1785) Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi (1785–1789) Francesco Saverio de Zelada (1789–1796) Ignazio Busca (1796–1797) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1797–1799) Ercole Consalvi (1800–1806) Filippo Casoni (1806–1808) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1808) Bartolomeo Pacca (1808–1814) Ercole Consalvi (1814–1823) Giulio Maria della Somaglia (1823–1828) Tommaso Bernetti (1828–1829)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829)	Giuseppe Albani (1829–1830) Tommaso Bernetti (1831–1836) Luigi Lambruschini (1836–1846) Tommaso Pasquale Gizzi (1846–1847) Gabriele Ferretti (1847–1848) Giuseppe Bofondi (1848) Giacomo Antonelli (1848) Antonio Francesco Orioli (1848, ad interim) Giovanni Soglia Ceroni (1848) Giacomo Antonelli (1848–1876) Giovanni Simeoni (1876–1878) Alessandro Franchi (marzec–lipiec 1878) Lorenzo Nina (1878–1880) Lodovico Jacobini (1880–1887) Mariano Rampolla del Tindaro (1887–1903) Rafael Merry del Val (1903–1914) Domenico Ferrata (1914) Pietro Gasparri (1914–1930) Eugenio Pacelli (1930–1939) Luigi Maglione (1939–1944) Pius XII^[A] (1944–1958) Domenico Tardini (1958–1961) Amleto Giovanni Cicognani (1961–1969) Jean-Marie Villot (1969–1979) Agostino Casaroli (1979–1991) Angelo Sodano (1991–2006) Tarcisio Bertone (2006–2013) Pietro Parolin (od 2013)

Biografia	Giorgio Montini Ludovico Montini Konklawe 1963 Herb Pawła VI Konklawe 1978 Proces beatyfikacyjny Pawła VI
Pontyfikat	podróże apostolskie beatyfikowani i kanonizowani Sobór watykański II
Encykliki	Ecclesiam suam Mense maio Mysterium fidei Christi Matri Rosari Populorum progressio Sacerdotalis caelibatus Humanae vitae
Współpracownicy	Jean-Marie Villot Albino Luciani Karol Wojtyła Joseph Ratzinger Pasquale Macchi John Magee kardynałowie z nominacji Pawła VI

Biografia	Konklawe (sierpień 1978) Herb Canale d’Agordo
Współpracownicy	Jean-Marie Villot Diego Lorenzi John Magee

Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)	Louis-Henri Luçon (1907) Pierre-Paulin Andrieu (1907) Leon-Adolphe Amette (1911) François-Virgil Dubillard (1911) Anatole de Cabrières (1911) Hector-Irénée Sévin (1914) Auguste-René Dubourg (1916) Louis-Ernest Dubois (1916) Louis-Joseph Maurin (1916) Alexis Charost (1922) Stanislas Touchet (1922) Alexis Lépicier (1927) Charles Binet (1927) Jean Verdier (1929) Achille Liénart (1930) Alfred Baudrillart (1935) Emmanuel Suhard (1935) Eugène Tisserant (1936) Pierre Gerlier (1937) Jules Saliège (1946) Clément Roques (1946) Pierre Petit de Julleville (1946) Maurice Feltin (1953) Georges Grente (1953) Paul Richaud (1958) André Jullien (1958) Joseph-Charles Lefèbvre (1960) Joseph-Marie Martin (1965) Jean-Marie Villot (1965) Gabriel-Marie Garrone (1967) Pierre Veuillot (1967) Alexandre Renard (1967) François Marty (1969) Paul Gouyon (1969) Jean Daniélou (1969) Paul-Pierre Philippe (1973) Jean Guyot (1973) Roger Etchegaray (1979) Jean-Marie Lustiger (1983) Henri de Lubac (1983) Albert Decourtray (1985) Jacques Martin (1988) Robert Coffy (1991) Pierre Eyt (1994) Yves Congar (1994) Jean Balland (1998) Louis-Marie Billé (2001) Jean Honoré (2001) Jean-Louis Tauran (2003) Bernard Panafieu (2003) Albert Vanhoye (2006)
Byli kardynałowie	Louis Billot (1911); zrzekł się godności kardynalskiej w 1927
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Paul Poupard (1985) Jean-Pierre Ricard (2006) André Vingt-Trois (2007)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Philippe Barbarin (2003) Dominique Mamberti (2015) Jean-Marc Aveline (2022) Christophe Pierre (2023) François Bustillo (2023)

Prefekci Kongregacji Soborowej	Giovanni Girolamo Morone (1564–1575) Francesco Alciati (1575–1580) Antonio Carafa (1580–1591) Girolamo Mattei (1591–1603) Paolo Emilio Zacchia (1603–1605) Francesco Maria Bourbon del Monte (1606–1607) Girolamo Pamphili (1607–1610) Pompeo Arrigoni (1610–1616) Orazio Lancellotti (1616–1620) Roberto Ubaldini (1621–1623) Cosimo de Torres (1623–1626) Bonifacio Bevilacqua (1626–1627) Roberto Ubaldini (1627–1635) Fabrizio Verospi (1636–1639) Giovanni Battista Pamphilj (1639–1644) Francesco Cennini de’ Salamandri (1644–1645) Pietro Luigi Carafa (1645–1655) Francesco Paolucci (1657–1661) Giulio Cesare Sacchetti (1661–1663) Angelo Celsi (1664–1671) Paluzzo Paluzzi-Altieri (1671–1673 proprefekt) Vincenzo Maria Orsini (1673–1675) Federico Baldeschi Colonna (1675–1691) Galeazzo Marescotti (1691–1696 proprefekt) Giuseppe Sacripante (1696–1700) Bandino Panciatici (1700–1718) Pier Marcellino Corradini (1718–1721) Curzio Origo (1721–1737) Antonio Saverio Gentili (1737–1753) Mario Millini (1753–1756) Giuseppe Spinelli (1756–1757 proprefekt) Giovanni Giacomo Millo (1756–1757) Clemente Argenvilliers (1757–1758) Ferdinando Maria de Rossi (1759–1775) Carlo Vittorio Amadeo della Lanze (1775–1784) Guglielmo Pallotta (1785–1795) Tommaso Antici (1795–1798) Filippo Carandini (1800–1810) Giulio Gabrielli (1814–1820) Emmanuele de Gregorio (1820–1834) Vincenzo Macchi (1834–1841) Paolo Polidori (1841–1847) Pietro Ostini (1847–1849) Angelo Mai (1851–1853) Antonio Maria Cagiano de Azevedo (1853–1860) Prospero Caterini (1860–1881) Lorenzo Nina (1881–1885) Luigi Serafini (1885–1893) Angelo Di Pietro (1893–1902) Vincenzo Vannutelli (1902–1908) Casimiro Gennari (1908–1914) Francesco di Paola Cassetta (1914–1919) Donato Raffaele Sbarretti (1919–1930) Giulio Serafini (1930–1938) Luigi Maglione (1938–1939) Francesco Marmaggi (1939–1949) Giuseppe Bruno (1949–1954) Pietro Ciriaci (1954–1966)
Prefekci Kongregacji ds. Duchowieństwa	Jean Villot (1967–1969) John Joseph Wright (1969–1979) Silvio Oddi (1979–1986) Antonio Innocenti (1986–1991) José Tomás Sánchez (1991–1996) Darío Castrillón Hoyos (1996–1998 proprefekt) Darío Castrillón Hoyos (1998–2006) Cláudio Hummes (2006–2010) Mauro Piacenza (2010–2013) Beniamino Stella (2013–2021) Lazarus You Heung-sik (2021–2022)
Prefekci Dykasterii ds. Duchowieństwa	Lazarus You Heung-sik (od 2022)