Królestwo Włoch (1805–1814) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Królestwo Włoch
Regno d'Italia
	1805–1814
Herb	Flaga
Ustrój polityczny	monarchia
Stolica	Mediolan
Data powstania	17 marca 1805
Data likwidacji	25 maja 1814
Władca	Napoleon I Bonaparte
Powierzchnia	84 000 km²
Populacja ; • liczba ludności	; 6 700 000
Waluta	lir włoski
Język urzędowy	włoski
Religia dominująca	katolicyzm
	Położenie na mapie;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Królestwo Włoch (wł. Regno d'Italia) – historyczne państwo ze stolicą w Mediolanie, położone w północnej i środkowej części dzisiejszych Włoch, utworzone w 1805 roku przez Napoleona Bonapartego w miejsce założonej trzy lata wcześniej Republiki Włoskiej. Napoleon koronował się przy tym na króla tego państwa, zaś swoim zastępcą (wicekrólem) uczynił Eugeniusza de Beauharnais^[1].

Państwo początkowo obejmowało tereny, z których składała się Republika Włoska, po czym w 1806 roku jego terytorium zostało rozszerzone o Wenecję Euganejską, w 1808 roku o Marche, zaś w 1810 roku - o Górną Adygę. W szczytowym momencie zajmowało obszar o powierzchni 84 tysięcy km² i było zamieszkiwane przez 6,7 miliona ludzi^[2]. Przestało istnieć w 1814 roku, niedługo po abdykacji Napoleona Bonapartego we Francji^[3]^[4].

Przypisy

↑ Grab 2012, s. 204-205.
↑ Grab 2012, s. 204.
↑ Connelly 1965, s. 311-313.
↑ Gregory 2001, s. 179.

Bibliografia

Connelly 1965: Owen Connelly, Napoleon's Satellite Kingdoms, Free Press, New York, 1965.
Grab 2012: Alexander Grab, The Napoleonic Kingdom of Italy: State Administration, in: The Napoleonic Empire and the New European Political Culture, Michael Broers, Peter Hicks, Agustin Guimerá (eds.), Palgrave Macmillan, 2012, s. 204-215.
Gregory 2001: Desmond Gregory, Napoleon's Italy, Associated University Press, London 2001.

[tne-1] Grab 2012, s. 204-205.

[2] Grab 2012, s. 204.

[3] Connelly 1965, s. 311-313.

[4] Gregory 2001, s. 179.

[1]

[2]

[3]

[4]