Kulenda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kulenda – wąwóz będący orograficznie lewym odgałęzieniem Doliny Eliaszówki na Wyżynie Olkuskiej^[1]. Górna część wąwozu zaczyna się na polach uprawnych wsi Paczółtowice, następnie wąwóz wcina się w porośnięte lasem wschodnie zbocza Doliny Eliaszówki. Uchodzi do jej dna na wysokości około 340 m, nieco powyżej Źródła proroka Eliasza^[2].

Porośnięta lasem część wąwozu znajduje się w obrębie rezerwatu przyrody Dolina Eliaszówki^[1]. Wąwóz wycięty jest w skałach wapiennych, na południe od zachodniego skraju wsi Paczółtowice. Zachodnia część wąwozu jest zalesiona i należała do klasztoru w Czernej i pierwotnie otoczona była murem o wysokości 2,5 m, wzniesionym w latach 1640–1672, którego ruiny zachowały się do dziś^[3].

Z dna Doliny Eliaszówki dnem Kulendy biegnie droga do Lasu Hrabskiego^[4].

– żółty z Olkusza przez Dolinę Eliaszówki i rezerwat przyrody oraz Dolinę Racławki do Paczółtowic.

• 
  Fragment zachodni (dolny)
• 
  Fragment byłego muru klasztoru w Czernej
• 
  Fragment wschodni (górny)
• 
  Część środkowa