Luigi Vannicelli Casoni – Wikipedia, wolna encyklopedia

Luigi Vannicelli Casoni

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	16 kwietnia 1801 Amelia
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 1877 Rzym
Arcybiskup Ferrary
Okres sprawowania	1850-1877
Prodatariusz apostolski
Okres sprawowania	1870-1877
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	18 grudnia 1829
Sakra biskupia	26 maja 1850
Kreacja kardynalska	23 grudnia 1839 Grzegorz XVI
Kościół tytularny	S. Callisto S. Prassede
Multimedia w Wikimedia Commons

Luigi Vannicelli Casoni (ur. 16 kwietnia 1801 w Amelii, zm. 21 kwietnia 1877 w Rzymie^[1]) – włoski kardynał.

Pochodził ze szlacheckiej rodziny, był synem hrabiów Giovanniego Vannicelli i Marii Casoni^[1]. Studiował w seminarium w Terni, a następnie filozofię i teologię w Rzymie^[1]. Po przyjęciu święceń kapłańskich 18 grudnia 1829, rozpoczął pracę w Kurii Rzymskiej i został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, konsultorem Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników i protonotariuszem apostolskim^[1]. Następnie był wicelegatem w Rawennie (1836) i Bolonii (1838). 13 września 1838 został gubernatorem Rzymu i wicekamerlingiem^[1].

23 grudnia 1839 został kreowany kardynałem in pectore^[2]. Jego promocja została ogłoszona 24 stycznia 1842 i otrzymał on tytuł prezbitera S. Callisto^[2]. Następnie ponownie został legatem, najpierw w Forli (1839-1842), a potem w Bolonii (1844-1845). Wraz z kardynałami Gabrielem della Genga Sermattei i Lodovico Altierim sprawował rządy w Rzymie, podczas pobytu Piusa IX w Gaecie, od lipca 1849 do kwietnia 1850^[1]. 20 maja 1850 został wybrany arcybiskupem Ferrary^[2]. Sześć dni później przyjął sakrę^[1]. W latach 1870 do 1877 był prodatariuszem apostolskim^[1].