Niszczyciele typu Sella – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niszczyciele typu Sella

Kraj budowy	Włochy
Użytkownicy	Włochy, Szwecja
Zbudowane okręty	4
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	990 ton standardowa, 1500 ton pełna
Długość	89,4 m
Szerokość	8,6 m
Zanurzenie	2,7 m
Napęd	2 zespoły turbin parowych Parsonsa, 3 kotły, moc 36 000 KM (26 800 kW)
Prędkość	35 węzłów (65 km/h)
Zasięg	1800 mil morskich (3 300 km) przy prędkości 14 węzłów (26 km/h)
Załoga	153
Uzbrojenie	4 działa 120 mm (2 x 2) 2 działa przeciwlotnicze 40 mm 2 najcięższe karabiny maszynowe 13,2 mm 4 wyrzutnie torped 533 mm (2 x 2) 32 miny

Niszczyciele typu Sella – typ niszczycieli zbudowany dla Regia Marina (włoskiej marynarki wojennej) w latach 20. XX w. Okręty te stały się podstawą dla budowanych później typów włoskich niszczycieli, m.in. typu Sauro, same jednak z powodu nie najlepszych mechanizmów uchodziły za zawodne.

Dwa spośród okrętów tego typu – "Bettino Ricasoli" i "Giovanni Nicotera" sprzedano szwedzkiej marynarce wojennej w 1940 roku, gdzie służyły jako "Puke" i "Psilander".

W tym czasie pozostałe w Regia Marina okręty – "Quintito Sella" i "Francesco Crispi" – służyły na Dodekanezie, gdzie uczestniczyły m.in. w operacji odbicia wyspy Kastelorizo (znana jako operacja "Absentio") 27 lutego 1941 roku. Także z ich pokładów 25 marca 1941 roku spuszczono motorówki wybuchowe typu MTM, które poważnie uszkodziły stojący w Zatoce Suda brytyjski krążownik ciężki HMS "York", co spowodowało decyzję o opuszczeniu tego okrętu.

11 września 1943 roku – trzy dni po kapitulacji Włoch, "Quintito Sella" został zaatakowany przez niemieckie kutry torpedowe i zatopiony. "Francesco Crispi" natomiast został przejęty przez Niemców i służył w ich flocie na Morzu Egejskim jako "TA 15" do 8 marca 1944 roku, kiedy to został zatopiony w wyniku ataku alianckiego lotnictwa.

• Whitley, M.H. (1988). Destroyers of World War 2. Cassell Publishing. ISBN 1-85409-521-8.

• Tragedia niszczyciela Quintino Sella 11 września 1943 r. (PL)