Niszczyciele typu Turbine – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niszczyciele typu Turbine
Ilustracja
Borea
Kraj budowy

 Włochy

Użytkownicy

Regia Marina,
Kriegsmarine

Wejście do służby

1927-1928

Wycofanie

1940-1944

Zbudowane okręty

8

Okręty w służbie

0

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1715 t

Długość

93,2 m

Szerokość

9,2 m

Zanurzenie

3,9 m

Napęd

2 turbiny parowe z przekładniami, 2 śruby

Prędkość

36 węzłów

Zasięg

3200 mil przy prędkości 14 węzłów

Załoga

145

Uzbrojenie

4 armaty kalibru 120 mm,
3 armaty przeciwlotnicze kalibru 40 mm,
6 (2 x III) wyrzutni torped kalibru 533 mm,
52 miny

Niszczyciele typu Turbine – typ ośmiu włoskich niszczycieli zbudowanych dla Regia Marina (włoskiej marynarki wojennej) w drugiej połowie lat 20. XX wieku, zaprojektowanych jako większa wersja okrętów typu Sella.

Wszystkie okręty zostały zatopione w wyniku działań wojennych podczas II wojny światowej. Sześć okrętów utracono w 1940 roku na skutek ataków alianckich okrętów i sił powietrznych. Niszczyciel „Euro” został zatopiony wkrótce po kapitulacji Włoch, 1 października 1943 roku przez samoloty niemieckiego Luftwaffe. „Turbine” został przejęty przez Niemców i wcielony do Kriegsmarine jako TA 14, po czym 16 września 1944 roku zatonął na skutek nalotu amerykańskiego lotnictwa.

Okręty

[edytuj | edytuj kod]
  • „Aquilone”
  • „Borea”
  • „Espero”
  • „Euro”
  • „Nembo”
  • „Ostro”
  • „Turbine” (po kapitulacji Włoch przejęty przez Kriegsmarine, gdzie służył jako TA 14)
  • „Zeffiro”

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]