Osiedle Karpackie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Osiedle Karpackie
Ilustracja
Widok lotniczy
Państwo

 Polska

Miasto

Bielsko-Biała

Dzielnica

Kamienica

Poprzednia nazwa

Troclik

Data budowy

1979–1982

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Osiedle Karpackie”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Osiedle Karpackie”
Położenie na mapie Bielska-Białej
Mapa konturowa Bielska-Białej, w centrum znajduje się punkt z opisem „Osiedle Karpackie”
Ziemia49°48′07″N 19°01′52″E/49,801944 19,031111

Osiedle Karpackieosiedle mieszkaniowe położone w Bielsku-Białej, w dzielnicy Kamienica, na wzgórzu Troclik (369 m n. p. m.). Zostało wybudowane w technologii wielkopłytowej w latach 1979–1982 według projektu Stanisława Smolarka i Zbigniewa Komusińskiego[1].

Osiedle składa się łącznie z 53 bloków z 3594 mieszkaniami należącymi do Karpackiej Spółdzielni Mieszkaniowej[2]. Jest podzielone przestrzennie na trzy części, nazywane „jednostkami”: jednostka A obejmuje rejon ulicy Kolistej, Morskie Oko i Pięciu Stawów (północno-wschodni), jednostka B rozciąga się po obu stronach ulicy Doliny Miętusiej (rejon południowo-wschodni), a jednostka C obejmuje budynki na zachód od alei Andersa. W skład jednostki pomocniczej gminy o nazwie Osiedle Karpackie wchodzi o nieco większy obszar, w tym zabudowa jednorodzinna w rejonie ulicy Filomatów i Zajazdowej, zakłady spirytusowe Polmos Bielsko-Biała przy ulicy Karpackiej i fragment Gościnnej Doliny. Jej granice wyznaczają: na północy ulica Karpacka i Kolista, na wschodzie ulica Partyzantów, na południu aleja Andersa i Gościnna Dolina, na zachodzie ulica Kowalska[3]. W 2017 była zamieszkiwana przez 9390 osób[4], z tego ludność właściwego osiedla była szacowana na 7600[2].

Na osi północ-południe osiedle przecina Śródmiejska Obwodnica Zachodnia tworzona na tym odcinku aleją Andersa. W pobliżu skrzyżowania alei Andersa z ulicami Doliny Miętusiej i Sosnkowskiego, które stanowi centralny punkt osiedla, znajduje się hipermarket Kaufland, centrum handlowe Retail Park Karpacka (otwarte w 2014[5]), kryta pływalnia Troclik (2006[6]) i katolicki kościół parafialny pod wezwaniem Jezusa Chrystusa Odkupiciela Człowieka (1984–1989[7]). Pomiędzy jednostkami A i B znajduje się obiekt szkolny zajmowany przez Szkołę Podstawową nr 37 i Społeczną Szkołę Podstawową Katolickiego Towarzystwa Kulturalnego.

Obsługę komunikacyjną osiedla zapewnia (stan 2022) dziewięć linii autobusowych MZK Bielsko-Biała przejeżdżających przez aleję Andersa (3, 6, 21, 23, 28, 32, 34, 50, nocna N1) oraz linie 7 i 18 kursujące po ulicy Karpackiej.

Jakkolwiek nazwa osiedla nawiązuje do Karpat, większość ulic (w obrębie jednostki A i B) została nazwana od nazw geograficznych związanych z samymi tylko Tatrami: Doliny Miętusiej, Roztoki, Giewont, Morskie Oko, Pięciu Stawów. Aleja Andersa do 1992 nosiła nazwę Czerwonych Wierchów, jej przemianowanie jest przypisywane błędnie zrozumianej idei dekomunizacji[8][9]. Nazewnictwo ulic w jednostce C wychodzi z innego klucza: Klemensa Matusiaka, Mariusza Zaruskiego[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bielsko-Biała. Monografia miasta. Tom IV – Bielsko-Biała w latach 1918–2009. Ryszard Kaczmarek (red.), Idzi Panic (red.). Bielsko-Biała: Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego w Bielsku-Białej, 2010, s. 557. ISBN 978-83-60136-46-1.
  2. a b O spółdzielni. Karpacka Spółdzielnia Mieszkaniowa. [dostęp 2022-02-25].
  3. Portal mapowy Urzędu Miejskiego w Bielsku-Białej z warstwą jednostek pomocniczych gminy
  4. Liczba mieszkańców Bielska-Białej z podziałem na 30 osiedli według stanu na 31 grudnia 2017. Budżet obywatelski Bielska-Białej. [dostęp 2022-02-16].
  5. 1. urodziny Retail Park Karpacka. bielsko.info.pl, 28.11.2015.
  6. Kryta pływalnia Troclik. Bielsko-Bialski Ośrodek Sportu i Rekreacji (BBOSiR). [dostęp 2022-02-25].
  7. Krótka historia kościoła. Parafia Jezusa Chrystusa Odkupiciela Człowieka. [dostęp 2022-02-25].
  8. Ewa Furtak: Dekomunizacja ulic. Bielsko-Biała ma problem z rosyjskimi pisarzami. Którzy nie zasługują na bycie patronami?. Gazeta Wyborcza, 24.05.2017. [dostęp 2022-02-25].
  9. Dariusz Koźlenko: Kłopot z dąbrowszczakami, czyli absurdy dekomunizacji miast. Dziennik Gazeta Prawna, 7.05.2017. [dostęp 2022-02-25].
  10. Pierwsza nazwa ulicy gen. Mariusza Zaruskiego to Związku Młodzieży Polskiej.