Pławnica (wieś) – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Oficyna dworu, obecnie dom nr 103 w Pławnicy | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość | 360-400[2] m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) | 464[3] |
Strefa numeracyjna | 74 |
Kod pocztowy | 57-512[4] |
Tablice rejestracyjne | DKL |
SIMC | 0851525 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka | |
50°17′01″N 16°41′07″E/50,283611 16,685278[1] |
Pławnica (niem. Plomnitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Pławnica to duża wieś łańcuchowa o długości około 3 km, leżąca u południowo-zachodniego podnóża Wysoczyzny Idzikowa, w Rowie Górnej Nysy, na wysokości około 360–400 m n.p.m.[2] Miejscowość sąsiaduje od południowego wschodu z Bystrzycą Kłodzką i położona jest przy drodze do Stronia Śląskiego[5].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki Pławnicy sięgają XIV wieku[5]. W swojej historii wielokrotnie dotykały ją zniszczenia wojenne i epidemie[5]. W okresie wojny trzydziestoletniej uciskani chłopi wzniecili bunt i oblegli Bystrzycę[5]. Po stłumieniu powstania przez lisowczyków buntownicy zostali poddani przymusowej rekatolizacji[5]. Podczas II wojny śląskiej (1744-1745) w sąsiedztwie wsi doszło do bitwy pomiędzy wojskami austriackimi dowodzonymi przez ówczesnego właściciela Pławnicy hrabiego Georga Oliviera von Wallisa, a armią pruską[5]. Po klęsce Austriaków Wallisowie zatrzymali większość swoich dóbr i wieś rozwijała się pomyślnie. W 1840 roku w Pławnicy były 142 domy, dwór, dwa młyny wodne, olejarnia i gorzelnia[2]. W XIX wieś znalazła się na trasie pielgrzymkowej z Bystrzycy do sanktuarium na Iglicznej i powstało tutaj niewielkie letnisko[5].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[6]:
- oficyna dworska z XVIII wieku.
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]droga Szklary-Samborowice – Jagielno – Przeworno – Gromnik – Biały Kościół – Żelowice – Ostra Góra – Niemcza – Gilów – Piława Dolna – Góra Parkowa – Bielawa – Kalenica – Nowa Ruda – Sarny – Tłumaczów – Radków – Skalne Wrota – Pasterka – Karłów – Lisia Przełęcz – Białe Skały – Skalne Grzyby – Batorówek – Batorów – Skała Józefa – Duszniki-Zdrój – Schronisko PTTK „Pod Muflonem” – Szczytna – Zamek Leśna – Polanica-Zdrój – Przełęcz Sokołowska – Łomnicka Równia – Huta – Zalesie – Stara Bystrzyca – Bystrzyca Kłodzka – Pławnica – Szklary – Igliczna – Międzygórze – Jawor – Przełęcz Puchacza[7]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 102343
- ↑ a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 253–258. ISBN 83-7005-341-6.
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 945 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b c d e f g Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 405. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 64. [dostęp 2012-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 2015-08-03.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6.
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak , Iwona Chomiak , Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .