PGN-60 – Wikipedia, wolna encyklopedia

PGN-60
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

Polska

Producent

Zakłady Mechaniczne Dezamet

Przeznaczenie

granat nasadkowy

Dane techniczne
Długość

400 mm

Średnica

68 mm[1]

Masa

566 g
masa głowicy 386 g[1]

Materiał wybuchowy

230 g

Liczba odłamków

zasięg odłamka na płaskim terenie to 50 m a np. zabudowanym 10 m

Przebijalność pancerza

około 200 mm[1]

Użytkownicy
Wojsko Polskie, Wietkong

PGN-60 – polski, przeciwpancerny (kumulacyjny) granat nasadkowy[1].

Granat został opracowany w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia[1]. Granaty PGN-60 są miotane przy pomocy kbkg wz. 1960 i kbkg wz. 1960/72[1]. Przy użyciu naboju miotającego UNM wz. 1943/60 uzyskują prędkość początkową 60 m/s i zasięg 100 m[1].

Przeznaczony do niszczenia opancerzonych pojazdów bojowych, oraz schronów i innych umocnień polowych[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Andrzej Ciepliński; Ryszard Woźniak Encyklopedia współczesnej broni palnej s. 173

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.