Pistolet maszynowy PMM – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pistolet Maszynowy Modułowy (PMM)
Ilustracja
PMM z celownikiem Eotech (wersja prezentowana na MSPO 2005)
Państwo

 Polska

Rodzaj

pistolet maszynowy, PDW

Historia
Prototypy

ok. 2003 – 2005

Dane techniczne
Kaliber

9 mm

Nabój

9 × 19 mm Parabellum

Pistolet Maszynowy Modułowy (PMM) – polski prototypowy pistolet maszynowy klasy PDW (odpowiednik FN P90 i HK MP7).

PMM został skonstruowany przez kapitana Andrzeja Wróblewskiego z WITU w Zielonce. Prototyp wykonano w Fabryce Broni w Radomiu. Prace rozpoczęły się ok. 2003 r. W celu przyspieszenia prac prototyp strzela amunicją 9 × 19 mm Parabellum. Docelowo mają powstać także wersje kalibru .40 S&W, 5,7 × 28 mm i 4,6 × 30 mm.

Pierwsza prezentacja tej broni miała miejsce na warszawskich targach Expoltech wiosną 2005 roku. Prezentowany tam prototyp miał rękojeść przeładowania po prawej stronie komory zamkowej i składaną, wysuwaną kolbę.

We wrześniu 2005 roku w czasie XIII MSPO w Kielcach zaprezentowano nową wersję tej broni z komorą zamkową frezowaną z tworzywa sztucznego i plastikową kolbą składaną na prawy bok komory zamkowej (dzięki odpowiedniemu kształtowi kolby możliwe jest strzelanie z broni z kolba złożoną). Zmiana konstrukcji kolby spowodowała przeniesienie rękojeści przeładowania na lewy bok komory zamkowej. Prezentowane w czasie MSPO prototypy nie posiadały mechanicznych przyrządów celowniczych. Zamiast nich zastosowano szynę Picatinny ciągnącą się przez całą długość komory zamkowej. Prezentowane egzemplarze PMM miały zamocowane na niej celowniki kolimatorowe Zeiss Z-Point (egzemplarz prezentowany na stoisku WITU) i Eotech (egzemplarz prezentowany na stoisku Fabryki Broni "Łucznik")

Pistolet maszynowy PMM działa na zasadzie odrzutu zamka półswobodnego. Opóźnienie otwarcia zamka zapewnia hydrauliczny lub pneumatyczny opóźniacz (testowane były oba rozwiązania).