Karabin maszynowy WKM-B – Wikipedia, wolna encyklopedia
WKM-B | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Rodzaj | |
Historia | |
Prototypy | |
Produkcja | 1999– |
Dane techniczne | |
Kaliber | 12,7 mm |
Liczba luf | 1 |
Nabój | |
Taśma nabojowa | 50 nabojów |
Wymiary | |
Długość | 1560 mm |
Długość lufy | 1100 mm |
Masa | |
karabinu właściwego | 25 kg |
lufy | 9 kg |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | 880 m/s |
Szybkostrzelność teoretyczna | 700–800 strz./min |
Zasięg maks. | 2200 m |
12,7 mm wielkokalibrowy karabin maszynowy WKM-B – polski wielkokalibrowy karabin maszynowy zaprojektowany w 1999 będący polską modyfikacją radzieckiego wielkokalibrowego karabinu maszynowego NSW. Produkowany jest od 1999 w Zakładach Mechanicznych „Tarnów”.
Nazwa handlowa WKM–UTIOS[1][2].
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Karabin maszynowy, jest bronią samoczynną. Zasada działania oparta została o odprowadzanie części gazów prochowych przez boczny otwór lufy, i ruch tłoka gazowego. Zamek jest ryglowany przez przesunięcie w płaszczyźnie poziomej, co powoduje zajście czterech występów ryglowych zamka, za opory ryglowe obsady lufy. Posiada dwupołożeniowy regulator gazowy, strzela z zamka otwartego. Wyrzutnik łusek jest napędzany ruchem suwadła, (łuski wyrzucane są do przodu). Mechanizm uderzeniowy, rolę bijnika pełni suwadło. Mechanizm spustowy przeznaczony tylko do prowadzenie ognia ciągłego. Bezpiecznik nastawny[1].
Karabin jest bronią zasilaną przy pomocy metalowej taśmy segmentowej, z ogniwami otwartymi. Taśma metalowa o pojemności 50 –70 nabojów, jest przechowywana w skrzynkach nabojowych. Zasilany prawo – lub lewostronne, taśma przesuwa się przy odrzucie suwadła.
Lufa broni: szybkowymienna, chłodzona powietrzem, z przewodem lufowym chromowanym. Do lufy przymocowana jest komora gazowa z regulatorem gazowym, jest wyposażona w rękojeść ułatwiającą przenoszenie broni i wymianę lufy[1].
Podstawowe dane taktyczno – techniczne[1]
[edytuj | edytuj kod]- Kaliber broni – 12,7 mm
- Długość całkowita broni – 1560 mm
- Długość lufy – 1100 mm
- Liczba bruzd – 8
- Skok bruzd – 381 mm
- Długość linii celowniczej – 1195 mm
- Masa broni – 25 kg
- Masa lufy – 9 kg
- Masa podstawy trójnożnej 6U6 – ok. 55 kg
- Pojemność skrzynki amunicyjnej – 50 sztuk nabojów, podstawa 6U6 – 70 sztuk nabojów
- Masa załadowanej skrzynki amunicyjnej – 50 nabojowa; 11,1 kg, 70 nabojowa; 12,5 kg Odległość celowania – 400 m – 2000 m
- Prędkość początkowa pocisku – 880 m/s
- Energia początkowa wystrzelonego pocisku – 16 290 J
- Szybkostrzelność teoretyczna – 700-800 strz./min.
- Szybkostrzelność praktyczna – do 70 strz./min.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]WKM – B jest bronią maszynową przeznaczoną do zwalczania siły żywej przeciwnika ukrytej za lekkimi osłonami, lekko opancerzonych celów naziemnych, nisko latających celów powietrznych i celów nawodnych, na odległościach do 1500 m oraz celów powietrznych na odległościach do 2000. Może być montowany na różnych podstawach: słupkowej, czołgowej, obrotnicy na włazie pojazdu, trójnożnej uniwersalnej i trójnożnej naziemnej. Korzysta z amunicji 12,7 × 99 mm NATO i może być wykorzystywany we wszystkich strefach klimatycznych i warunkach atmosferycznych oraz oświetleniowych[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d NSW (opisybroni.pl)
- ↑ 65 lat dostaw uzbrojenia z Tarnowa [online], MILMAG, 3 czerwca 2018 [dostęp 2023-09-11] (pol.).
- ↑ Wielkokalibrowy Karabin Maszynowy WKM - BM/NSW - UTIOS. Zakłady Mechaniczne „Tarnów”. [dostęp 2020-06-26]. (pol.).