Regiment Jegrów Ziemi Bielskiej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Regiment Jegrów Ziemi Bielskiej – polski oddział piechoty wchodzący w skład wojsk powstańczych okresu insurekcji kościuszkowskiej.

Formowaniem oddziałów powstańczych na terenie województwa podlaskiego kierował generał ziemiański ziemi bielskiej Andrzej Karwowski. Do 17 maja formował tylko jeden batalion strzelców. Po tym dniu uzyskał zezwolenie Kościuszki na utworzenie drugiego batalionu. Łączny etat obu batalionów przewidywał 1390 żołnierzy. 6 czerwca liczyły one razem 501 głów, 10 lipca – 720, 21 września – 615, a 3 października – 612^[1]. Na uzbrojeniu regiment posiadał 527 karabinów^[2].

Korpus oficerski II batalionu stanowili w większości oficerowie z 5 regimentu. Byli to: płk Antoni Cetys, mjr Ignacy Kamieński, kpt. Teodor Piotrowski, por. Wiszowaty, kpt. Józef Mrozowski, por. Mościcki, por. Błażejewski, por. Kuligowski, ppor. Michał Mrozowski, ppor. Topolski, ppor. Zwiardowski, ppor. Łazowski, ppor. Jan Bystry^[3].

• gen. mjr Andrzej Karwowski (szef)
• płk Antoni Cetys

• Krzysztof Bauer: Wojsko koronne powstania kościuszkowskiego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1981. ISBN 83-11-06605-1.
• Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925. Brak numerów stron w książce
• Bolesław Twardowski: Wojsko Polskie Kościuszki w roku 1794. Poznań: Księgarnia Katolicka, 1894. Brak numerów stron w książce