Robert Mitchum – Wikipedia, wolna encyklopedia
Robert Mitchum (1955) | |
Imię i nazwisko | Robert Charles Durman Mitchum |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 6 sierpnia 1917 |
Data i miejsce śmierci | 1 lipca 1997 |
Zawód | aktor, producent filmowy, autor, poeta, kompozytor, piosenkarz |
Współmałżonek | Dorothy Spence |
Lata aktywności | 1942–1995 |
Robert Charles Durman Mitchum (ur. 6 sierpnia 1917 w Bridgeport, zm. 1 lipca 1997 w Santa Barbara) − amerykański aktor, producent filmowy, autor, poeta, kompozytor i piosenkarz.
Mitchum znalazł się na 23. pozycji na liście American Film Institute wśród 50 największych legend filmowych (50 Greatest Film Star Legends)[1]. W 1946 został nominowany do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego za występ w filmie Żołnierze (Story of G.I. Joe, 1945)[2].
25 stycznia 1984 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6240 Hollywood Boulevard[3][4].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Bridgeport[5] w stanie Connecticut w rodzinie metodystów[6]. Jego ojciec, pracownik kolei James Thomas Mitchum, miał pochodzenie angielskie i walijskie[7], a matka, Ann „Harry” Henrietta (z domu Gunderson), była norweską emigrantką, urodzoną w Christianie[7]. Wychowywał się ze starszą siostrą Annette Marie „Julie” (ur. 1914, zm. 2003)[6]. W 1919, gdy Mitchum miał niespełna dwa lata, jego ojciec zginął w wypadku kolejowym w Charleston w Karolinie Południowej[8]. Jego matka otrzymała rządową emeryturę i musiała sama utrzymywać rodzinę, a wkrótce urodziła syna, Johna Newmana (ur. 1919, zm. 2001)[6]; wyszła ponownie za mąż za porucznika Hugh „Majora” Cunninghama Morrisa, byłego oficera Royal Naval Reserve, z którym miała córkę Carol Morris (ur. 1927)[6]. Rodzina zamieszkała na rodzinnej farmie w Delaware. Mitchum jako dziecko był znany jako dowcipniś, często zaangażowany w bójki na pięści i psoty. W 1929 matka wysłała go do jego dziadków w Felton; chłopiec został natychmiast wyrzucony z gimnazjum za bójkę z dyrektorem. Jako nastolatek spędzał czasu włócząc się po okolicy, a w 1930 w wieku 13 lat przeprowadził się do Nowego Jorku i zamieszkał ze swoją starszą siostrą w dzielnicy Hell’s Kitchen na Manhattanie. Kiedy znowu wyrzucono go z liceum Haaren High School, zrezygnował z edukacji. Podróżował po kraju wagonami towarowymi, palił marihuanę i imał się różnych prac, był zarówno kopaczem rowów pod Civilian Conservation Corps, jak i tragarzem, pomywaczem, bramkarzem w nocnym lokalu i bokserem. W 1933 w Savannah w stanie Georgia został aresztowany za włóczęgostwo[9].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]W 1936 przeniósł się do Long Beach w Kalifornii, gdzie podjął prację jako ghostwriter. Wkrótce jego starsza siostra przekonała go, by wstąpił z nią do miejscowego teatru amatorskiego The Players Guild of Long Beach, gdzie Mitchum pracował jako pomocnik sceniczny i okazjonalnie był statystą w przedstawieniach. Pisał też teksty piosenek i monologów do występów siostry w klubach nocnych. Po raz pierwszy trafił przed kamery jako model w filmie krótkometrażowym The Magic of Make-up (1942)[10]. Na kinowym ekranie debiutował w roli Quentina „Konia” Gilforda w komediodramacie familijnym Clarence'a Browna Komedia ludzka (The Human Comedy, 1943)[11][12]. Następnie został obsadzany zazwyczaj w rolach złych charakterów w niskobudżetowych westernach. Po zagraniu roli Boba Graya w historycznym dramacie wojennym Mervyna LeRoya 30 sekund nad Tokio (1944), podpisał siedmioletni kontrakt z RKO Pictures[8]. Wielkim sukcesem okazała się kreacja porucznika Billa Walkera w biograficznym dramacie wojennym Williama A. Wellmana Żołnierze (Story of G.I. Joe, 1945), która przyniosła mu (jedyną w karierze) nominację do Oscara za rolę drugoplanową i był nominowany do Nagrody Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych. Za rolę kaprala Allisona w przygodowym dramacie wojennym Johna Hustona Bóg jeden wie, panie Allison (1957) zdobył nominację do nagrody BAFTA dla najlepszego aktora zagranicznego.
Zagrał w ponad 130 produkcjach kinowych i telewizyjnych, w tym przygodowych, westernach, dramatach i melodramatach[13]. Zyskał rozgłos, grając role w kilku klasycznych filmach noir, a jego gra aktorska jest powszechnie uważana za prekursora antybohaterów rozpowszechnionych w filmie w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych.
Jego najbardziej znane filmy to Człowiek z przeszłością (1947), Rzeka bez powrotu (1954), Noc myśliwego (1955), El Dorado (1966) i Córka Ryana (1970). W epickim dwuczęściowym miniserialu ABC Wichry wojny (1983) i sequelu Wojna i pamięć (1988) zagrał postać kapitana marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych Victora „Mopsa” Henry’ego[14].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]15 marca 1940 zawarł związek małżeński z Dorothy Clements Spence[15], z którą miał dwóch synów − Jamesa Robina (ur. 8 maja 1941)[16] i Christophera „Chrisa” (ur. 16 października 1943)[17] oraz córkę Petrine „Trinę” Day (ur. 3 marca 1954)[18].
We wrześniu 1948 został zatrzymany za posiadanie marihuany; trafił na tydzień do więzienia stanowego, a później odbył karę 43 dni w obozie pracy w Kalifornii[8]. W 1983 naraził się serią rasistowskich i seksistowskich wypowiedzi; miesiąc później, w obawie przed nagonką, złożył oficjalne wyjaśnienie i przeprosił wszystkich urażonych[8].
Mitchum był nałogowym palaczem tytoniu, chorował na nowotwór płuc i rozedmę. Zmarł 1 lipca 1997[19].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Filmy
[edytuj | edytuj kod]- 1943: Komedia ludzka (The Human Comedy) jako Quentin „Koń” Gilford
- 1943: Flip i Flap: Nauczyciele tańca (The Dancing Masters) jako Mickey Halligan
- 1944: 30 sekund nad Tokio (Thirty Seconds Over Tokyo) jako Bob Gray
- 1945: Żołnierze (Story of G.I. Joe) jako porucznik Bill Walker
- 1947: Krzyżowy ogień (Crossfire) jako sierżant Peter Keeley
- 1947: Człowiek z przeszłością (Out of the Past) jako Jeff Bailey/Jeff Markham
- 1948: Krwawy księżyc (Blood on the Moon) jako Jim Garry
- 1951: Zapomniana przeszłość (My Forbidden Past) jako dr Mark Lucas
- 1951: Jego typ kobiety (His Kind of Woman) jako Dan Milner
- 1951: Nieokiełznani (The Lusty Men) jako Jeff McCloud
- 1953: Twarz anioła (Angel Face) jako Frank Jessup
- 1954: Rzeka bez powrotu (River of No Return) jako Matt Calder
- 1955: Noc myśliwego (Night of the Hunter) jako Harry Powell
- 1957: Bóg jeden wie, panie Allison (Heaven Knows, Mr. Allison) jako kapral Allison
- 1957: Ogień pod pokładem (Fire Down Below) jako Felix Bowers
- 1957: Podwodny wróg (The Enemy Below) jako kapitan Murrell
- 1962: Przybysze o zmierzchu (The Sundowners) jako Paddy Carmody
- 1962: Przylądek strachu (Cape Fear) jako Max Cady
- 1962: Najdłuższy dzień (The Longest Day) jako generał brygady Norman Cota
- 1962: Dwoje na huśtawce (Two for the Seesaw) jako Jerry Ryan
- 1964: Pięciu mężów pani Lizy (What a Way to Go!) jako Rod Anderson Jr.
- 1966: El Dorado jako szeryf J.P. Harrah
- 1967: Zachodni szlak (The Way West) jako Dick Summers
- 1968: Bitwa o Anzio (Lo Sbarco di Anzio) jako Dick Ennis
- 1970: Córka Ryana (Ryan’s Daughter) jako Charles Shaughnessy
- 1974: Yakuza jako Harry Kilmer
- 1975: Żegnaj, laleczko (Farewell, My Lovely) jako detektyw Philip Marlowe
- 1976: Ostatni z wielkich (The Last Tycoon) jako Pat Brady
- 1976: Bitwa o Midway (Midway) jako wiceadmirał William Halsey
- 1978: Wielki sen (The Big Sleep) jako Philip Marlowe
- 1980: Nocne zabójstwo (Nightkill) jako Donner / Rodriguez
- 1984: Kochankowie Marii (Maria’s Lovers) jako Pan Bibic
- 1988: Wigilijny show (Scrooged) jako Preston Rhinelande
- 1991: Przylądek strachu (Cape Fear) jako porucznik Elgart
- 1993: Tombstone jako narrator
- 1995: Truposz (Dead Man) jako John Dickinson
Seriale
[edytuj | edytuj kod]- 1983: Wichry wojny (The Winds of War) jako Victor „Mops” Henry
- 1985: Północ-Południe (North and South) jako Patrick Flynn
- 1988: Wojna i pamięć (War and Remembrance) jako Victor „Mops” Henry
- 1995: Szeryf (The Marshal) jako Frank MacBride
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]- 1957: Calypso Is Like So... (wyd. Scamp)[20]
- 1967: That Man Robert Mitchum ... Sings (wyd. Bear Family Records)[20]
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]Rok | Nagroda | Kategoria | Film |
---|---|---|---|
1960 | National Board of Review | Najlepszy aktor[21] | Dom od wzgórza (1960) Przybysze o zmierzchu (1960) |
1991 | National Board of Review | Nagroda za całokształt pracy artystycznej | – |
1992 | Złoty Glob | Nagroda im. Cecila B. DeMille’a[22] | – |
1993 | Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San Sebastián | Nagroda za całokształt pracy artystycznej | – |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Greatest Film Star Legends. filmsite.org. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)]. (ang.).
- ↑ The 18th Academy Awards 1946. oscars.org. [dostęp 2023-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-14)]. (ang.).
- ↑ Robert Mitchum. Hollywood Walk of Fame. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-20)]. (ang.).
- ↑ Hollywood Star Walk: Robert Mitchum. „Los Angeles Times”, 1997-07-02. [dostęp 2023-08-12]. (ang.).
- ↑ Robert Mitchum. Rotten Tomatoes. [dostęp 2023-08-12]. (ang.).
- ↑ a b c d Gary Morris Worth: Genealogy: Robert Charles Durman Mitchum (1917−1997). Geni, 2022-04-28. [dostęp 2023-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-20)]. (ang.).
- ↑ a b Lil Vacha: Robert Mitchum Ethnicity of Celebs. EthniCelebs.com, 2012-04-12. [dostęp 2023-08-12]. (ang.).
- ↑ a b c d Sonia Miniewicz: Mitchum pił na umór, dziennikarce wybił zęby. „Mogę być Polakiem, obojętne”. Onet.pl, 2023-08-06. [dostęp 2023-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-12)]. (pol.).
- ↑ Crime History: Robert Mitchum released from prison farm. Washington Examiner, 2009-02-14. [dostęp 2023-08-12]. (ang.).
- ↑ Geoff Mayer, Brian McDonnell: Encyclopedia of Film Noir. Greenwood Press, 2007. ISBN 978-0313333064.
- ↑ The Human Comedy (1943) w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Robert Mitchum - Actors and Actresses. Film Reference. [dostęp 2023-08-12]. (ang.).
- ↑ Encyklopedia WIEM: Robert Mitchum. Onet.pl. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-07)]. (pol.).
- ↑ Sandra Brennan: Robert Mitchum Biography. AllMovie. [dostęp 2020-08-02]. (ang.).
- ↑ Dorothy Mitchum, Widow of Actor Robert Mitchum, Dies at 94. „Variety”, 2014-04-16. [dostęp 2020-08-02]. (ang.).
- ↑ James Mitchum w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Christopher Mitchum w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Trina Mitchum w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Robert Mitchum, 79, Dies; Actor With Rugged Dignity. „The New York Times”, 1997-07-02. [dostęp 2023-08-12]. (ang.).
- ↑ a b Robert Mitchum Discography. AllMusic. [dostęp 2020-08-02]. (ang.).
- ↑ Robert Mitchum Awards. AllMovie. [dostęp 2023-08-12]. (ang.).
- ↑ Robert Mitchum, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-08-02] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Portret na życzenie: Robert Mitchum. „Film”. nr 27/1989 (2087), s. 22, 1989-07-02. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X.
- Powieki z ołowiu: Robert Mitchum. „Film”. nr 35/1991 (2198), s. 18, 1991-09-01. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Robert Mitchum w bazie IMDb (ang.)
- Robert Mitchum w bazie Filmweb
- Robert Mitchum w bazie Notable Names Database (ang.)
- Robert Mitchum w bazie Discogs.com (ang.)
- ISNI: 0000000107832836
- VIAF: 69009464, 79869057
- LCCN: n82236278
- GND: 118819445
- LIBRIS: sq466m3b5p8f33b
- BnF: 12376448z
- SUDOC: 032806396
- NLA: 35229938
- NKC: xx0050268
- BNE: XX1065851
- NTA: 073469173
- BIBSYS: 90854745
- CiNii: DA13149743
- PLWABN: 9810540469605606
- NUKAT: n2011076187
- J9U: 987007346867805171
- CANTIC: a11686923
- ΕΒΕ: 292311
- KRNLK: KAC2019E5807
- LIH: LNB:CSLq;=Bp