Stronnictwo Ludowe „Wola Ludu” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stronnictwo Ludowe „Wola Ludu” – polska chłopska partia polityczna założona na przełomie lat 1943 i 1944 z inicjatywy Polskiej Partii Robotniczej. Zajmowała stanowisko prokomunistyczne. Ugrupowanie posiadało swoich przedstawicieli w PKWN i Krajowej Radzie Narodowej. Po zajęciu Lubelszczyzny przez Armię Czerwoną w końcu lipca 1944, w dniach 17–18 września tego samego roku przekształciło się w Stronnictwo Ludowe, ugrupowanie satelickie wobec Polskiej Partii Robotniczej. Działacze partii w dużej mierze wywodzili się z PPR i Stronnictwa Ludowego „Roch”.

Podczas zjazdu lewicowych działaczy chłopskich w Warszawie 21–23 lutego 1944, uchwała potępiła politykę rządu emigracyjnego, uznała za słuszną propozycję ZSRR w sprawie uregulowania wschodnich granic Polski, uznała sojusz robotniczo-chłopski za warunek zwycięstwa mas ludowych oraz odmówiła dotychczasowemu kierownictwu SL prawa reprezentowania ruchu ludowego. Postanowiono wydawać organ prasowy „Wola Ludu” i powołać nowy zarząd główny Stronnictwa Ludowego[1].

ZG SL „Wola Ludu” wybrany 21 lutego 1944:

Prezes:

Wiceprezesi:

Sekretarz generalny:

Skarbnik:

Pozostali członkowie:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Władysław Kurkiewicz, Adam Tatomir, Wiesław Żurawski, Tysiąc lat dziejów Polski. Kalendarium, Małgorzata Gołembnik, Lidia Wrzosek (red.), wyd. 6, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1980, s. 179, ISBN 83-205-3141-1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]