Szymon (Nowikow) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szymon

Siergiej Nowikow
Metropolita riazański i kasimowski
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	2 lutego 1928 Żołnino
Data i miejsce śmierci	1 września 2006 Niekrasowskoje
Metropolita riazański i kasimowski
Okres sprawowania	2000–2003
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia riazańska
Śluby zakonne	29 grudnia 1958
Diakonat	18 stycznia 1959
Prezbiterat	12 kwietnia 1959
Chirotonia biskupia	14 października 1972
Multimedia w Wikimedia Commons

Szymon, imię świeckie Siergiej Nowikow (ur. 2 lutego 1928 w Żołninie, zm. 1 września 2006 w monasterze św. Mikołaja w Babajewsku) – rosyjski biskup prawosławny.

Urodził się w rodzinie chłopskiej. W 1951 rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Moskwie, zaś po jego ukończeniu w 1955 kontynuował wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Będąc jeszcze studentem, 29 grudnia 1958 złożył wieczyste śluby zakonne w Ławrze Troicko-Siergijewskiej, przed jej przełożonym archimandrytą Pimenem (Chmielewskim). 18 stycznia 1959 biskup dmitrowski Pimen (Izwiekow) wyświęcił go na hierodiakona. 12 kwietnia tego samego roku przyjął święcenia kapłańskie. W 1959 uzyskał tytuł kandydata nauk teologicznych w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Został zatrudniony jako wykładowca seminarium duchownego, którego był absolwentem, zaś od 1963 – także Akademii Duchownej. W 1964 uzyskał tytuł docenta ze specjalnością w zakresie studiów bizantyjskich. Od 1965 służył w cerkwi Przemienienia Pańskiego w Łukinie.

W latach 1965–1972 był inspektorem seminarium i Akademii Duchownej w Moskwie, z godnością archimandryty. 14 października 1972 w cerkwi Opieki Matki Bożej przy Akademii miała miejsce jego chirotonia na biskupa riazańskiego i kasimowskiego, w której jako konsekratorzy wzięli udział metropolita talliński i estoński Aleksy, arcybiskupi krasnodarski i kubański Aleksy, dmitrowski Filaret oraz biskupi taszkencki i Azji Środkowej Bartłomiej, saratowski i wołgogradzki Pimen, wileński i litewski Anatol. Od 1978 nosił tytuł arcybiskupa, zaś od 2000 – metropolity.

Jako biskup riazański zorganizował na terenie swojej eparchii 150 nowych parafii, przyczyniając się tym samym do czterokrotnego wzrostu ich liczby. Był uczestnikiem dialogu między Kościołem prawosławnym a Kościołem ewangelicko-reformowanym. Jest autorem prac nt. góry Athos oraz biografii św. Bazylego Riazańskiego.

Po ukończeniu 75 lat odszedł w stan spoczynku i zamieszkał w monasterze św. Mikołaja w Babajewsku, gdzie trzy lata później zmarł.

• Biogram w bazie prawosławia rosyjskiego. ortho-rus.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].