U-17 (1935) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki | 1 lipca 1935 |
Wodowanie | 14 listopada 1935 |
Kriegsmarine | |
Wejście do służby | 3 grudnia 1935 |
Wycofanie ze służby | 6 lutego 1945 |
Los okrętu | samozatopienie 5 maja 1945 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | na powierzchni 279 t |
Długość | 42,7 m |
Szerokość | 4 m |
Napęd | |
na powierzchni, dwa silniki wysokoprężne w zanurzeniu, dwa silniki elektryczne | |
Prędkość | na powierzchni 13 w. |
Uzbrojenie | |
3 wyrzutnie torped, 1 działko 20 mm | |
Załoga | 25 |
U-17 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1935 roku[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Okręt wziął udział w czterech patrolach bojowych, podczas których zatopił 3 niewielkie jednostki handlowe (w tym jedną za pomocą min) o łącznej pojemności 1825 BRT. Od maja 1940 roku wykorzystywany w roli jednostki szkolnej.
Wycofany z czynnej służby 6 lutego 1945 roku; zatopiony przez własną załogę 2 maja 1945 roku w Wilhelmshaven (operacja Regenbogen).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- U-17. uboat.net. [dostęp 2008-10-24]. (ang.).
- U-17 Typ IIB. ubootwaffe.pl. [dostęp 2012-02-26]. (pol.).
- U-581. uboat.net. [dostęp 2009-03-05]. (ang.).