U-8 (1935) – Wikipedia, wolna encyklopedia

U-8
	Historia
Stocznia	Germania, Kilonia
Położenie stępki	25 marca 1935
Wodowanie	16 lipca 1935
	Kriegsmarine
Wejście do służby	5 sierpnia 1935
Los okrętu	samozatopienie 2 maja 1945
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	na powierzchni 279 t; w zanurzeniu 328 t; całkowita 414 t
Długość	42,7 m
Szerokość	4 m
	Napęd
	na powierzchni, dwa silniki wysokoprężne; w zanurzeniu, dwa silniki elektryczne
Prędkość	na powierzchni 13 w.; w zanurzeniu 7 w.
	Uzbrojenie
	3 wyrzutnie torped, 1 działko 20 mm
Załoga	25

U-8 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1935 roku. Wybrani dowódcy^[1]: Kptlt. Otto Schuhart, Kptlt. Heinrich Lehmann-Willenbrock, Kptlt. Eitel-Friedrich Kentrat.

Historia

Po rozpoczęciu II wojny światowej okręt wziął udział w jednym, trwającym 20 dni patrolu bojowym, zakończonym 7 czerwca 1940 roku, podczas którego nie zdołał zaatakować wrogich jednostek. Do końca wojny był wykorzystywany w roli jednostki szkolnej, w tym charakterze w grudniu 1940 roku przybył do Gdyni. Zatopiony 2 maja 1945 roku przez własną załogę w Wilhelmshaven (operacja Regenbogen).

Przypisy

↑ Uwzględniono odznaczonych Krzyżem Rycerskim.

Bibliografia

U-8. www.uboat.net. [dostęp 2008-10-23]. (ang.).
U-8 Typ IIB. www.ubootwaffe.pl. [dostęp 2012-02-26]. (pol.).

[1] Uwzględniono odznaczonych Krzyżem Rycerskim.

[1]