Wielka Synagoga Miejska we Lwowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wielka Synagoga Miejska
we Lwowie
Ilustracja
Synagoga w 1909 roku
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Lwów

Budulec

murowana

Data budowy

1799–1800

Data zburzenia

II wojna światowa

Tradycja

ortodoksyjna

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wielka Synagoga Miejskawe Lwowie”
49,841°N 24,035°E/49,841000 24,034917

Wielka Synagoga Miejska we Lwowie – nieistniejąca synagoga znajdująca się we Lwowie przy ulicy Boimów 54, historycznie i obecnie zwanej Starożydowską.

Synagoga została zbudowana w latach 1799–1800 na miejscu starszej synagogi. Konieczność budowy synagogi wynikała z tego, że użytkowana dotąd przez gminę żydowską synagoga Złotej Róży nie mogła pomieścić wystarczającej liczby wiernych.

Po ataku III Rzeszy na ZSRR i wkroczeniu Wehrmachtu do Lwowa 30 czerwca 1941, synagoga została spalona przez Niemców 14 sierpnia 1941 wraz z innymi lwowskimi synagogami[1].

Po zakończeniu wojny nie została odbudowana.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Grzegorz Mazur, Jerzy Skwara, Jerzy Węgierski: "Kronika 2350 dni wojny i okupacji Lwowa", s. 227

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]