Zamek w Ułanowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zamek w Ułanowie
Państwo

 I Rzeczpospolita

Miejscowość

Ułanów

Typ budynku

zamek

Ukończenie budowy

XIV w.

Zniszczono

XVII w.

Kolejni właściciele

Jan, Jerzy, Łukasz, Piotr Dukadzinowiczów, Rafał Sieniawski, Paweł Uchański, Józef Czosnowski

Położenie na mapie obwodu winnickiego
Mapa konturowa obwodu winnickiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zamek w Ułanowie”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Zamek w Ułanowie”
Ziemia49°41′45″N 28°08′09″E/49,695833 28,135833

Zamek w Ułanowie – zamek zbudowany prawdopodobnie w XIV w. jako strażnica[1] broniąca okoliczną ludność od napadów tatarskich[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1552 roku ziemie te otrzymali od króla Polski Zygmunta Augusta przybyli z Macedonii Jan, Jerzy, Łukasz, Piotr Dukadzinowicze[2]. Nie wiadomo co się z nimi stało, gdyż w 1570 r. ziemie te dzierżawi Rafał Sieniawski, syn Mikołaja, hetmana wielkiego koronnego[2]. Po 1615 roku dzierżawcą zamku był Paweł Uchański. Podczas wojen kozackich zamek został zburzony. W 1765 roku właścicielem ziem został Józef Czosnowski[2], starosta winnicki. Później zmieniali się właściciele miejscowości, a po zamku pozostały tylko ruiny[3].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

W 1570 roku na sztucznie usypanym wzniesieniu stał niewielki zamek posiadający trzy wieżyczki, kilka pokoi, broniony przez palisadę i nie posiadający żadnego uzbrojenia. Około 1615 roku zamek został rozbudowany. Do starego zamku dobudowano nowe pomieszczenia, wzmocniono otaczającą go palisadę oraz baszty. Jednak uzbrojenie nie była najlepsze. Zamek miał jedną prywatną armatę oraz 50 hakownic[2]. Z trzech stron budowla otoczona była stawem. Józef Czosnowski odbudował otoczone stawem i fosą założenie. Powstała murowana budowla otoczona starymi wałami[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Antoni Urbański: Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, (II cz. książki Memento kresowe). Gdańsk: Oficyna Wydawnicza "Graf": 1991, s. 46.
  2. a b c d e Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII. Warszawa: 1880-1902, s. 790-92.
  3. a b Ułanow. [dostęp 2013-09-12].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, Warszawa, 1880–1902, s. 790-92.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]