اسماعیل قصری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شیخ اسماعیل قصری از عرفا، صوفیان بزرگ قرن ششم است. او از بزرگان طریقت علویه کمیلیه است.^{[نیازمند منبع]} وی زاده اصفهان است.^{[نیازمند منبع]} دو آرامگاه منسوب به اوست؛ یک آرامگاه قدیمی در شوشتر که در کنار مسجد و خانقاه و مدرسه شیخ اسماعیل قصری واقع است^[۱] و یک آرامگاه در دزفول که بنا به ادعای فردی در سال ۱۳۵۵ کشف شده و ساختمان آرامگاه در دهه ۷۰ خورشیدی بنا شده است.^[۲]

اسماعیل قصری از شیخ محمد بن مانکیل خرقه پوشیده است. پس از شیخ اسماعیل قصری نیز نجم‌الدین کبری از او خرقه گرفته است.^[۳] شیخ ابوالقاسم (شاه ابوالقاسم) نیز یکی از مریدان اسماعیل قصری بوده است. فتحعلیخان حاکم شوشتر در دوره صفوی، برای گرامیداشت شاه‌ابوالقاسم (مرید شیخ اسماعیل قصری)، آرامگاه شاه ابوالقاسم را در روستای شاه‌آباد دزفول بنا کرد.^[۴]

مدرسه علمیه شیخ اسماعیل قصری، یکی از مدارس علمیه مشهور شوشتر بوده است. این مدرسه علمیه در سال ۷۶۵ هجری قمری به همراه مسجد و خانقاه شیخ اسماعیل قصری توسط محمد بن اسماعیل قصری در محله جُهنیه شوشتر ساخته شده است. در کنار محل مسجد و خانقاه، مقبره شیخ اسماعیل قصری قرار دارد. ^[۵]

1. ↑ «مدارس و کتابخانه‌‌های شوشتر در دوره قاجار، ولی‌عرب، مسعود و همکاران» (PDF). فصلنامه تاریخنامه خوارزمی.
2. ↑ «بقعه شیخ اسماعیل قصری در دزفول». ایسنا.
3. ↑ «آذرمکان، ح و رضایی م.، نقدی بر اسناد سلسله‌های معروفیه». مجله ادیان و عرفان، شماره یک، ۱۳۹۱.
4. ↑ خدایی،محمدزمان. نگاهی نو به شهری کهن،مجله علمی پژوهشی دانشگاه اصفهان
5. ↑ «مدارس و کتابخانه‌های شوشتر در دوره قاجار، ولی‌عرب، مسعود و همکاران» (PDF). فصلنامه تاریخنامه خوارزمی.