Ą̌ – Wikipedia, wolna encyklopedia
Informacje podstawowe | |
Majuskuła | Ą̌ |
---|---|
Minuskuła | ą̌ |
Podstawowy alfabet | hän |
Pochodzenie | |
Oparty na grafemie | |
Znak diakrytyczny | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Ą̌, ą̌ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, powstała poprzez połączenie litery A z ogonkiem i haczkiem. Wykorzystywana jest w zapisie języka hän, w którym oznacza nazalizowaną samogłoskę półotwartą centralną niezaokrągloną, wymawianą z tonem wzrastającym[1].
Kodowanie
[edytuj | edytuj kod]Forma | Wygląd | Części składowe | Kodowanie | |
---|---|---|---|---|
majuskuła | Ą̌ | U+0104 Ą | U+030C ◌̌ | U+0104 |
minuskuła | ą̌ | U+0105 ą | U+030C ◌̌ | U+0105 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Hän language and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-07] .