Ą̌ – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ą̌
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Ą̌

Minuskuła

ą̌

Podstawowy alfabet

hän

Pochodzenie
Oparty na grafemie

A

Znak diakrytyczny

ogonek, haczek

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Ą̌, ą̌ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, powstała poprzez połączenie litery A z ogonkiem i haczkiem. Wykorzystywana jest w zapisie języka hän, w którym oznacza nazalizowaną samogłoskę półotwartą centralną niezaokrągloną, wymawianą z tonem wzrastającym[1].

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
Forma Wygląd Części składowe Kodowanie
majuskuła Ą̌ U+0104
Ą
U+030C
◌̌
U+0104
U+030C
minuskuła ą̌ U+0105
ą
U+030C
◌̌
U+0105
U+030C

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hän language and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-07].