Andre De Grasse – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andre De Grasse
Ilustracja
Andre De Grasse (2016)
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1994
Scarborough

Wzrost

176 cm

Dorobek medalowy
Lekkoatletyka
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 2020 lekkoatletyka
(bieg na 200 m)
złoto Paryż 2024 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
srebro Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka
(bieg na 200 m)
srebro Tokio 2020 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
brąz Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka
(bieg na 100 m)
brąz Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
brąz Tokio 2020 lekkoatletyka
(bieg na 100 m)
Mistrzostwa świata
złoto Eugene 2022 sztafeta 4 × 100 m
srebro Doha 2019 bieg na 200 m
brąz Pekin 2015 bieg na 100 m
brąz Pekin 2015 sztafeta 4 × 100 m
brąz Doha 2019 bieg na 100 m
Igrzyska panamerykańskie
złoto Toronto 2015 bieg na 100 m
złoto Toronto 2015 bieg na 200 m

Andre De Grasse (ur. 10 listopada 1994 w Scarborough) – kanadyjski lekkoatleta, sprinter.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

W 2013 startował na mistrzostwach panamerykańskich juniorów, podczas których zdobył srebro w biegu na 100 metrów oraz brąz na dwa razy dłuższym dystansie. Uczestnik igrzysk Wspólnoty Narodów w Glasgow (2014). Podwójny złoty medalista igrzysk panamerykańskich w Toronto (2015). W 2015 roku zdobył również brązowe medale (indywidualnie i w sztafecie) podczas mistrzostw świata w Pekinie. Złoty medalista IAAF World Relays (2017). Srebrny (w biegu na 200 metrów) oraz brązowy (w biegu na 100 metrów) medalista mistrzostw świata w Dosze (2019). W 2021 zdobył trzy medale w czasie igrzysk olimpijskich w Tokio – złoty w biegu na 200 metrów, srebrny w sztafecie 4 × 100 metrów i brązowy medal w biegu na 100 m[a][1]. Rok później w trakcie mistrzostw świata w Eugene wystartował w trzech konkurencjach, zdobywając złoty medal w biegu rozstawnym 4 × 100 metrów.

Na igrzyskach olimpijskich 2024 zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów[2].

Złoty medalista mistrzostw Kanady. Stawał na podium mistrzostw NCAA.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
2013 Mistrzostwa panamerykańskie juniorów Kolumbia Medellín bieg na 100 m 2. miejsce 10,36
bieg na 200 m 3. miejsce 20,74
2014 Igrzyska Wspólnoty Narodów Szkocja Glasgow bieg na 200 m półfinał 20,73
sztafeta 4 × 400 m DNF
2015 Igrzyska panamerykańskie Kanada Toronto bieg na 100 m 1. miejsce 10,05
bieg na 200 m 1. miejsce 19,88
Mistrzostwa świata Pekin bieg na 100 m 3. miejsce 9,92[b]
sztafeta 4 × 100 m 3. miejsce 38,13
2016 Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro bieg na 100 m 3. miejsce 9,91
bieg na 200 m 2. miejsce 20,02
sztafeta 4 × 100 m 3. miejsce 37,64
2017 IAAF World Relays Bahamy Nassau sztafeta 4 × 100 m DNF
sztafeta 4 × 200 m 1. miejsce 1:19,42
2019 Mistrzostwa świata Katar Doha bieg na 100 m 3. miejsce 9,90
bieg na 200 m 2. miejsce 19,95
sztafeta 4 × 100 m eliminacje 37,91
2021 Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio bieg na 100 m 3. miejsce 9,89
bieg na 200 m 1. miejsce 19,62
sztafeta 4 × 100 m 2. miejsce 37,70
2022 Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene bieg na 100 m półfinał 10,21
bieg na 200 m eliminacje DNS
sztafeta 4 × 100 m 1. miejsce 37,48
2023 Mistrzostwa świata Węgry Budapeszt bieg na 200 m 6. miejsce 20,14
2024 World Athletics Relays Bahamy Nassau sztafeta 4 × 100 m 2. miejsce 37,89

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja Data Miejsce Czas [s] Wiatr
Bieg na 100 metrów 1 sierpnia 2021 Japonia Tokio 9,89 +0,1 m/s
9 września 2021 Szwajcaria Zurych -0,4 m/s
Bieg na 200 metrów 4 sierpnia 2021 Japonia Tokio 19,62 (rekord Kanady) -0,5 m/s
Bieg na 55 metrów (hala) 2 marca 2013 Stany Zjednoczone Lubbock 6,21
Bieg na 60 metrów (hala) 7 lutego 2015 Stany Zjednoczone Lincoln 6,60
Bieg na 200 metrów (hala) 14 marca 2015 Stany Zjednoczone Fayetteville 20,26 (rekord Kanady)

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego partnerką życiową jest amerykańska lekkoatletka Nia Ali, z którą ma córkę[3].

  1. W dniu rozgrywania igrzysk olimpijskich Andre De Grasse wywalczył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów, jednak później zapadła decyzja o przyznaniu zawodnikowi srebrnego medalu wskutek decyzji o dyskwalifikacji sztafety brytyjskiej w związku ze stosowaniem dopingu przez Chijindu Ujaha.
  2. Ex aequo z Trayvonem Bromellem.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Brytyjscy lekkoatleci pozbawieni srebrnego medalu igrzysk w Tokio w sztafecie 4x100 m. sport.tvp.pl, 2022-02-18. [dostęp 2022-04-08]. (pol.).
  2. Andre De Grasse leads Canada's 4x100m relay team to stunning Olympic gold medal. cbc.ca. [dostęp 2024-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-20)]. (ang.).
  3. Andre De Grasse and Nia Ali’s baby girl born Saturday [online], Canadian Running Magazine, 25 czerwca 2018 [dostęp 2020-09-10] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]