French
DeutschBrabham BT24 – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |||
| Kategoria | |||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | |||
| Projektant | |||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie | |||
| Zawieszenie przednie | podwójny łącznik poprzeczny, na zewnątrz sprężyny/amortyzatory | ||
| Zawieszenie tylne | odwrócony niższy łącznik poprzeczny, podwójny drążek reakcyjny, na zewnątrz sprężyny/amortyzatory | ||
| Silnik | Repco V8 2994 cm³ o zapłonie iskrowym, umieszczony wzdłużnie przed osią tylną | ||
| Skrzynia biegów | |||
| Paliwo | |||
| Opony | |||
| Historia | |||
| Debiut | |||
| Kierowcy | |||
| Używany | |||
| Mistrzostwa | |||
| Kierowców | |||
| Konstruktorów | |||
| Wyścigi | |||
| Wyścigi | 21 | ||
| Wygrane | 3 | ||
| Pole position | 0 | ||
| Najszybsze okrążenie | 1 | ||
| |||
Brabham BT24 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Rona Tauranaka dla brytyjskiego zespołu Brabham. Samochód ten uczestniczył w sezonach 1967–1969. W sezonie 1967 Denny Hulme, korzystając z trzech modeli Brabhama (BT19, BT20 oraz BT24) zdobył tytuł mistrza świata kierowców, a Brabham Racing Organisation – mistrza świata konstruktorów. Zbudowano tylko trzy samochody BT24.
Nadwozie bolidu nadal – jak poprzednie Brabhamy – opierało się na stalowej kratownicy przestrzennej, co było postrzegane jako konserwatywne rozwiązanie, tym bardziej że większość zespołów używała w tamtym czasie teoretycznie lżejszego i sztywniejszego monocqoue'u. W porównaniu do Lotusa 49 samochód wyglądał wręcz przestarzale, ale w przeciwieństwie do modelu 49 był również niezawodny.
Wyniki
[edytuj | edytuj kod]| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Sezon | Zespół | Silnik | Opony | Kierowcy | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Pkt. | Msc. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1967 | Brabham Racing Organisation | Repco | G | RSA | MON | NED | BEL | FRA | GBR | DEU | CAN | ITA | USA | MEX | 63 | 1 | ||
 Jack Brabham | NU | 1 | 4 | 2 | 1 | 2 | 5 | 2 | ||||||||||
 Denny Hulme | 2 | 2 | 1 | 2 | NU | 3 | 3 | |||||||||||
| 1968 | Brabham Racing Organisation | Repco V8 | G | RSA | ESP | MON | BEL | NED | FRA | GBR | DEU | ITA | CAN | USA | MEX | 10 | 8 | |
| Jack Brabham | NU | |||||||||||||||||
 Jochen Rindt | 3 | NU | NU | |||||||||||||||
 Dan Gurney | NU | |||||||||||||||||
| Caltex Racing Team | D |  Kurt Ahrens Jr. | NU | |||||||||||||||
| 1969 | Team Gunston | Repco V8 | F | RSA | ESP | MON | NED | FRA | GBR | DEU | ITA | CAN | USA | MEX | 49 | 2 | ||
 Sam Tingle | 8 | |||||||||||||||||
| Silvio Moser Racing Team | Ford V8 | G |  Silvio Moser | NU | NU | 7 | NU | NU | 6 | 11 |
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Statystyki modelu (ang.)