CSS-10 – Wikipedia, wolna encyklopedia

CSS-10
ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

WSK Mielec

Typ

samolot szkolny

Konstrukcja

dolnopłat o konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne – stałe

Załoga

2 (uczeń, instruktor)

Historia
Data oblotu

3 września 1948

Liczba egz.

2 prototypy

Dane techniczne
Napęd

1 silnik gaźnikowy Walter Mikron II(inne języki) (CSS-10A)
Walter Minor 4-III (CSS-10C)

Moc

65 KM (48 kW) (CSS-10A)
105 KM (77 kW) (CSS-10C)

Wymiary
Rozpiętość

10,58 m

Długość

7,55 m

Wysokość

1,91 m

Powierzchnia nośna

15,73 m²

Masa
Własna

505 kg

Startowa

756 kg

Zapas paliwa

82 l

Osiągi
Prędkość maks.

185 km/h

Prędkość przelotowa

152 km/h

Prędkość minimalna

72 km/h

Prędkość wznoszenia

3,5 m/s

Pułap

4 900 m

Zasięg

440 km

Rozbieg

130 m

Dane operacyjne
Rzuty
Rzuty samolotu

CSS-10 – pierwszy samolot szkolny skonstruowany w Polsce po II wojnie światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1946 roku z inicjatywy prof. Franciszka Misztala z Politechniki Warszawskiej utworzono w Warszawie Centralne Studium Samolotów (CSS), w którym zgrupował on grupę doświadczonych inżynierów lotnictwa oraz młodych studentów zajmujących się lotnictwem.

W 1946 roku CSS otrzymał od Ministerstwa Komunikacji zlecenie na opracowanie 3 samolotów: szkolnego, treningowo-akrobacyjnego i pasażerskiego. Pierwszy został opracowany w 1947 roku projekt samolotu szkolnego, który otrzymał nazwę CSS-10 a został zaprojektowany przez Franciszka Misztala i inż. Stanisława Lassotę.

Ponieważ budowa w warsztatach na Okęciu była niemożliwa, do budowy prototypów przystąpiono w WSK w Mielcu. Pierwszy prototyp, oznaczony jako CSS-10A, został wyposażony w silnik Walter Mikron II(inne języki). Oblot nastąpił w dniu 3 września 1948 roku. Samolot został następnie poddany próbom w Głównym Instytucie Lotnictwa, gdzie stwierdzono, że nie jest to zbyt udana konstrukcja z uwagi na zbyt słaby silnik.

W związku z wynikami prób zbudowano następny prototyp oznaczony jako CSS-10C wyposażony w mocniejszy silnik Walter Minor 4-III. Prototyp ten został oblatany 24 kwietnia 1949 roku, a następnie poddano go badaniom w Instytucie Lotnictwa. Miał on dobre osiągi, nadawał się do wykonywania akrobacji. Po przeprowadzeniu niezbędnych prób w 1952 roku został dopuszczony do lotów jako samolot szkolno-treningowy. Zaplanowano wyprodukowanie 40 samolotów tego typu, lecz ze względu na brak silników ostatecznie projekt został zaniechany.

Opracowano jeszcze jedną wersję samolotu, oznaczoną jako CSS-10B, który różnił się od CSS-10C zakrytą kabiną, jednak nie wyszedł on poza fazę projektu.

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Samolot CSS-10 to dwumiejscowy dolnopłat o konstrukcji mieszanej. Kadłub wykonany z rur stalowych, płaty o konstrukcji drewnianej. Kabiny odkryte, druga kabina wyżej położona. Podwozie klasyczne – stałe.