Fort XI Twierdzy Toruń – Wikipedia, wolna encyklopedia
nr rej. A/1382 z 7 października 1971 | |
Widok ogólny fortu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | ul. Poznańska 152 |
Typ budynku | |
Architekt | |
Rozpoczęcie budowy | 1877 |
Ukończenie budowy | 1884 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
Położenie na mapie Torunia | |
52°59′07,41″N 18°34′23,30″E/52,985392 18,573139 |
Fort XI Twierdzy Toruń (dawny Fort V, następnie Grosser Kurfürst, od 1920 roku im. Stefana Batorego[1]) – fort artyleryjski przy ulicy Poznańskiej 152[2].
Powierzchnia fortu wynosi 4,18 ha[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Został zbudowany w latach 1879–1884 z betonu i cegły[1]. Jest to jeden z najstarszych fortów artyleryjskich wchodzących w skład Twierdzy Toruń[2]. Obiekt miał stanowić umocniony punkt oporu na lewobrzeżnej linii obrony miasta Torunia, ogień mógł docierać do Cierpic, Nieszawki i Gniewkowa[1]. Koszt budowy fortu wyniósł 2 191 101 marek niemieckich[4].
Fort był modernizowany w latach 1889–1893, ok. 1905 i w 1914 roku[2]. W czasie pierwszej modernizacji przykryto sklepienia nad koszarami metrową warstwą betonu, podwyższono wały, by obiekt był odporny na pociski kalibru 150 mm[1]. W roku 1911 otoczono całość drutem kolczastym[5]. Do roku 1922 obiekt stał pusty. Następnie przejęło go Wojsko Polskie, które po powierzchownym remoncie wykorzystywało go jako czasowe kwatery dla wojska, przede wszystkim artylerzystów uczestniczących w ćwiczeniach na poligonie toruńskim[5].
Podczas II wojny światowej wchodził w skład obozu jenieckiego Stalag XXA[2]. W latach 50. XX wieku fort pozbawiono oskarpowanie fosy[6]. Po II wojnie światowej obiekt przejął Polmozbyt, później przeszedł na własność prywatną[7].
Na ścianach fortu zachowały się rysunki jeńców alianckich[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Giętkowski, Karpus i Rezmer 2004 ↓, s. 199.
- ↑ a b c d Giętkowski i Kowalkowski 2023 ↓, s. 74.
- ↑ Giętkowski i Kowalkowski 2023 ↓, s. 12.
- ↑ Giętkowski i Kowalkowski 2023 ↓, s. 13.
- ↑ a b Giętkowski, Karpus i Rezmer 2004 ↓, s. 200.
- ↑ Giętkowski i Kowalkowski 2023 ↓, s. 79.
- ↑ Giętkowski i Kowalkowski 2023 ↓, s. 75, 82.
- ↑ Giętkowski i Kowalkowski 2023 ↓, s. 78.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mirosław Giętkowski, Zbigniew Karpus, Waldemar Rezmer: Twierdza Toruń. Toruń: Dom Wydawniczy Duet, 2004. ISBN 83-89706-12-1.
- Mirosław Giętkowski, Adam Kowalkowski: Forty artyleryjskie Twierdzy Toruń. Toruń: Muzeum Twierdzy Toruń, 2023. ISBN 978-83-66208-29-2.