Koszary Racławickie – Wikipedia, wolna encyklopedia
![]() | |
Koszary widziane z mostu drogowego im. Józefa Piłsudskiego | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | ul. Bulwar Filadelfijski 18 |
Typ budynku | |
Rozpoczęcie budowy | 1820 |
Ukończenie budowy | 1822 |
Położenie na mapie Torunia ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego ![]() | |
![]() |
Koszary Racławickie – element umocnień Twierdzy Toruń, położony przy ul. Bulwar Filadelfijski 18[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Koszary powstały w latach 1820–1822[2], w pierwszym etapie budowy Twierdzy Toruń[3], na miejscu wyburzonego w 1656 [[Kościół Świętego Ducha w Toruniu (nieistniejący)|kościoła św. Ducha i klasztoru benedyktynek[1].
W okresie międzywojennym koszary służyły instytucjom związanym z marynarką wojenną. Od 18 stycznia 1920 roku do końca miesiąca tutaj stacjonował I Batalion Morski, którego podziały zajmowały kolejne miasta i porty Pomorza przydzielone Polsce na mocy Traktatu Wersalskiego. Od lutego do czerwca 1920 roku skoszarowana była tu Kadra Marynarki Wojennej, składająca się z 3 kompanii, która następnie sformowała II Morski Batalion i wyruszyła na front wojny polsko-bolszewickiej. Od września 1920 roku w koszarach mieściły się koszary i dowództwo Flotylli Wiślanej, aż do jej likwidacji w 1925 roku. W latach 1925–1938 mieściły Oficerską Szkołę Marynarki Wojennej (od 1928 roku pod nazwą Szkoła Podchorążych Marynarki Wojennej). W budynku mieścił się internat szkoły (drugie i trzecie piętro), czytelnia z biblioteką, kuchnia, jadalnia, areszt, warsztaty szewski i krawiecki, świetlica, gabinet komendanta oraz mieszkania obsługi szkoły. Sale wykładowe, gabinety naukowe, sala gimnastyczna i gabinet dyrektora nauk znalazły się w byłej Wozowni Artyleryjskiej, dziś nieistniejącej (w jej miejscu jest zjazd z mostu, tzw. Ślimak Getyński)[4].
W latach 1957–1993 roku w budynku znajdował się internat Zespołu Szkół Budowlanych. W 1999 roku budynek przejęło miasto[1]. W 2001 roku budynek został zaadaptowany na hotel „Bulwar”[1][3][5].
Obiekt wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków (nr 361)[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Koszary Racławickie. toruntour.pl. [dostęp 2024-07-28].
- ↑ Giętkowski, Karpus i Rezmer 2004 ↓, s. 142.
- ↑ a b Tomczykowska 2014 ↓, s. 117.
- ↑ Neumann 2013 ↓, s. 18–24.
- ↑ Grabiszewski 2009 ↓, s. 48.
- ↑ Gmina Miasta Toruń: Gminny Program Opieki nad Zabytkami Miasta Torunia na lata 2022–2025. 2021, s. 94.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mirosław Giętkowski, Zbigniew Karpus, Waldemar Rezmer: Twierdza Toruń. Toruń: Dom Wydawniczy Duet, 2004. ISBN 83-89706-12-1.
- Marek Grabiszewski: Adaptacja budowli zabytkowych na cele hotelowe. W: Bogusłąw Szmygin (red.): Adaptacja obiektów zabytkowych do współczesnych funkcji użytkowych. Warszawa, Lublin: Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej, 2009. ISBN 978-83-7497-085-3.
- Maciej Neumann: Flota II Rzeczypospolitej i jej okręty. Łomianki: Wydawnictwo LTW, 2013. ISBN 978-83-7565-309-0.
- Paulina Tomczykowska: Wodny potencjał turystyczny Bydgoszczy i Torunia: analiza porównawcza. W: praca zbiorowa: Kanał Bydgoski w systemie polskich dróg wodnych. Bydgoszcz: Pejzaż, 2014.