Katarzyna Piter – Wikipedia, wolna encyklopedia

Katarzyna Piter
Ilustracja
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1991
Poznań

Wzrost

173 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2006

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Jakub Piter

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 8 ITF

Najwyżej w rankingu

95 (12 maja 2014)

Australian Open

1R (2014)

Roland Garros

1R (2014)

Wimbledon

1R (2014)

US Open

1R (2014)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 2 WTA 125K, 26 ITF

Najwyżej w rankingu

66 (18 lipca 2022)

Australian Open

2R (2014)

Roland Garros

2R (2014, 2023)

Wimbledon

1R (2014, 2022, 2023, 2024)

US Open

2R (2014)

Multimedia w Wikimedia Commons

Katarzyna Piter (ur. 16 lutego 1991 w Poznaniu) – polska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji, obecnie Puchar Billie Jean King[1]. Zwyciężczyni trzech turniejów WTA w grze podwójnej[2]. Dziesiąta najwyżej klasyfikowana polska zawodniczka w historii rankingu WTA. W swojej karierze, najwyżej wspięła się na 95. pozycję[3].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2006 wygrała turniej juniorski Mera Cup w Warszawie, zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej[4]. W finale singla pokonała swoją deblową partnerkę Barbarę Sobaszkiewicz, a w finale debla wygrały z Abajewą i Maskaljun[4]. We wrześniu wygrała juniorski turniej w Nowym Sadzie, pokonując w finale Ioanę Ivan 6:3, 6:1[5].

W 2006 w turniejach rangi ITF dotarła do półfinałów gry podwójnej w Olecku i w Gdyni. W Olecku osiągnęła ćwierćfinał gry pojedynczej, przegrany z Juliją Gotovskytė.

W styczniu 2007 zadebiutowała w juniorskim Australian Open, gdzie doszła do II rundy gry pojedynczej (porażka z Kristíną Kučovą) i gry podwójnej w parze z Jade Curtis. W marcu 2007 wygrała turniej juniorski w Luksemburgu, ponownie w singlu i deblu, w parze z Sylwią Zagórską.

W kwietniu 2007 otrzymała „dziką kartę” do turnieju rangi WTA kategorii II, J&S Cup 2007, rozgrywanego w Warszawie z pulą 600 tys. dolarów amerykańskich. Był to jej debiut w tenisowym turnieju zawodowym. W swoim pierwszym spotkaniu przegrała z Nadią Pietrową 3:6, 5:7.

W lipcu 2007 dotarła do półfinału juniorskiego Wimbledonu, przegrywając z Madison Brengle 5:7, 6:7(3).

We wrześniu 2007 osiągnęła 15. pozycję w rankingu juniorek, co było jej najlepszym osiągnięciem w tej kategorii wiekowej.

W styczniu 2008 rozstawiona z nr 8 dotarła do III rundy juniorskiego turnieju Australian Open, przegrywając ze swoją partnerką deblową z tego samego turnieju, rozstawioną z nr 10 Simoną Halep 6:7(0), 0:6. Jeden mecz później, na tym samym korcie, rozstawione jako para nr 2, przegrały w ćwierćfinale juniorek z parą nr 8, Martą Sirotkiną i Zhou Yimiao 6:7(5), 5:7.

W 2010 otrzymała dziką kartę do turnieju rangi Premier Series Polsat Warsaw Open[6]. W pierwszej rundzie wyeliminowała inną polską zawodniczkę Martę Domachowską 7:6(3), 4:6, 7:5[7]. W drugiej rundzie przegrała jednak z rozstawioną z numerem 3 Chinką Li Na 0:6, 3:6[8]. 15 sierpnia 2010 wygrała po raz pierwszy turniej z cyklu ITF o puli nagród $25 000 w belgijskim Koksijde[9].

2013

[edytuj | edytuj kod]

Rok rozpoczęła od występów w cyklu ITF. Pierwszym, większym turniejem w sezonie dla Piter był WTA Challanger, rozgrywany w Cali. Poznanianka nie przebrnęła przez kwalifikacje singla, natomiast w deblu, wystąpiła w turnieju głównym wraz z Magdą Linette. Polki pokonały parę Maria Fernanda Alves-Eugenie Bouchard 2:6, 7:6(7), 10–6. W ćwierćfinale uległy duetowi Catalina Castaño-Mariana Duque Mariño 4:6, 6:1, 3–10[10]. Następnie Piter wystąpiła w Bogocie. Z partnerującą jej Richèl Hogenkamp odpadły po pierwszym meczu, przegrywając z najwyżej rozstawionymi Evą Birnerovą i Aleksandrą Panową 2:6, 4:6[11]. W kolejnym tygodniu przeniosła się do Meksyku i wystąpiła w Acapulco. W turnieju eliminacyjnym wygrała z Inés Ferrer 6:2, 6:0, a następnie poniosła porażkę z Eugenie Bouchard 3:6, 3:6. Zmagania w deblu zakończyła na pierwszej rundzie. Wraz z Julią Cohen przegrały z parą Romina Oprandi-Francesca Schiavone 4:6, 1:6[12]. W rozgrywkach ITF i osiągnęła półfinał singla i ćwierćfinał debla w Irapuato. Tym turniejem zakończyła serię występów w Ameryce Południowej[13].

Piter do rozgrywek w głównym cyklu powróciła w kwietniu, w Katowicach. Polka wystąpiła w kwalifikacjach i wygrała z Marie Bouzkovą 4:6, 6:2, 6:1 i Marią João Koehler 7:5, 6:3, jednak w decydującej fazie nie sprostała Marii Elenie Camerin 2:6, 4:6. W głównej drabince zawodów wystąpiła w grze podwójnej. Razem z Linette przegrały w meczu otwarcia z Ralucą Olaru i Waleriją Sołowjową 4:6, 1:6[14]. Została powołana do reprezentacji w rozgrywkach Fed Cup i poleciała do Koksijde. W meczu z Belgią, wraz z Alicją Rosolską zdobyła punkt dla drużyny, po zwycięstwie nad parą Ysaline Bonaventure-An-Sophie Mestach 6:3, 4:6, 10–7. Reprezentacja Polski ostatecznie, po dwóch dniach zmagań, zwyciężyła 4:1 i awansowała do Grupy Światowej II[15].

W kwietniu Polka rozpoczęła okres gry na kortach ziemnych. Zainaugurowała go rozgrywkami ITF w Tunisie. Osiągnęła tam drugą rundę singla, natomiast w deblu, w parze z Aleksandrą Krunić zdobyła tytuł[16]. Zwycięską serię podtrzymała w cyklu WTA. W Oeiras, razem z Sandrą Klemenschits osiągnęły ćwierćfinał. Pokonały turniejową parę numer 3. Natalie Grandin-Vladimíra Uhlířová 6:4, 6:0, a w kolejnym meczu zostały zatrzymane przez Ałłę Kudriawcewą i Anastasiję Rodionową 0:6, 5:7[17]. W kolejnym tygodniu Piter odpadła w finale eliminacji do dużego turnieju ITF w Pradze, o puli nagród 100 tysięcy dolarów. W deblu, po raz kolejny w sezonie, wystąpiła w parze z Krunić. Polsko-serbski duet dotarł do półfinału zmagań[18]. W imprezie rangi WTA w Strasburgu, tenisistce z Poznania ponownie nie powiodło się w singlowych eliminacjach. Pokonała Asię Muhammed 6:1, 6:1, jednak w kolejnym spotkaniu nie dała rady Flavii Pennettcie 5:7, 1:6. Natomiast w deblu wygrała jeden mecz. Wspólnie z Magdą Linette odprawiły Nicole Clerico i Justynę Jegiołkę 6:2, 6:0, a w 1/4 finału przegrały z parą Cara Black-Marina Erakovic 3:6, 4:6[19]. Po singlowych niepowodzeniach w turniejach WTA, Polka przełamała się w cyklu ITF. We włoskim Grado przeszła eliminacje, a następnie wygrała cztery mecze w turnieju głównym. Została zatrzymana dopiero w finale przez Yvonne Meusburger. W grze deblowej dotarła do półfinału[20]. Jednak w głównym cyklu Piter ponownie nie była w stanie przejść eliminacji. W Norymberdze odpadła po pierwszym meczu kwalifikacyjnym, ulegając Terezie Smitkovej 1:6, 4:6. Polka w turnieju gry podwójnej, znowu stworzyła parę z Aleksandrą Krunić. W pierwszej rundzie wygrały z rozstawionymi z 2. Julią Görges i Mandy Minellą 6:1, 6:2, a w kolejnym spotkaniu pokonały duet Sandra Klemenschits-Andreja Klepač 6:4, 5:7, 10–5. W półfinale nie sprostały późniejszym zwyciężczyniom zawodów, Raluce Olaru i Waleriji Sołowjowej 2:6, 1:6[21].

Piter kontynuowała występy w turniejach rozgrywanych pod egidą ITF. Dobry wynik osiągnęła w rozgrywkach w czeskim Zlinie. W grze pojedynczej zanotowała półfinał, natomiast razem z Paulą Kanią dotarły do finału debla[22]. W lipcu osiągnęła w toruńskim Bella Cup finał singla. Tam uległa Kanii 4:6, 4:6[23].

Razem z Kristiną Mladenovic wystąpiła w turnieju rangi WTA International w Palermo. Pokonały pary Corinna Dentoni-Anastasia Grymalska 6:4, 6:3 oraz Lourdes Domínguez Lino-Arantxa Parra Santonja 6:3, 6:1. W spotkaniu półfinałowym zwyciężyły duet Caroline Garcia-Maryna Zanewśka 6:1, 2:6, 10–5. Tym samym Piter dotarła do drugiego finału gry podwójnej w głównym cyklu, ponownie dokonując tego z Mladenovic. W meczu o tytuł Polka i Francuzka zwyciężyły czeskie bliźniaczki Karolínę i Kristýnę Plíškove 6:1, 5:7, 10–8[24]. Za triumf w Palermo, Piter wywalczyła 280 punktów do rankingu i zadebiutowała w gronie 100 najlepszych deblistek świata, awansując na 93. lokatę[25].

W dużych zawodach ITF w Ołomuńcu, Piter w parze z Aną Vrljić awansowały do 1/2 finału. W grze pojedynczej, Polka zaliczyła najlepszy występ w dotychczasowej karierze. Awansowała do finału, po drodze pokonując między innymi Cristinę Dinu i Barborę Záhlavovą Strýcovą. Nie udało się jej wywalczyć głównego trofeum, została zatrzymana przez Polonę Hercog. Za ten występ otrzymała 100 rankingowych punktów i awansowała z 242. na 188. pozycję w zestawieniu singlistek[26].

Na kortach twardych, w tureckim Izmirze, osiągnęła trzeci z rzędu finał gry pojedynczej, natomiast w grze deblowej zdobyła trzeci tytuł w sezonie, w tym drugi w parze z Krunić[27]. Następnie zadebiutowała w wielkoszlemowych eliminacjach. W Nowym Jorku wygrała z Aną Vrljić 6:4, 5:7, 6:2, jednak w drugiej rundzie przegrała z Kurumi Narą 3:6, 6:7(4)[28]. W Seulu, Piter po raz szósty w sezonie wystartowała w kwalifikacjach do imprezy głównego cyklu. Udało jej się pokonać Weronikę Kapszaj 6:7(6), 6:2, 6:3 i Xu YiFan 6:4, 7:6(4), ale w decydującej fazie nie sprostała Uns Dżabir 6:2, 4:6, 5:7. Polka wspólnie z Juliją Bejhelzimer wystartowały w deblu. Pokonały parę Han Xinyun-Weronika Kapszaj 6:3, 6:0, a w ćwierćfinale uległy Amerykankom Raquel Kops-Jones-Abigail Spears 6:4, 0:6, 2–10[29]. W turnieju z serii WTA 125K w Ningbo, Poznanianka przeszła dwustopniowe eliminacje, zwyciężając Zarinę Dijas 6:4, 6:4 i Julię Glushko 6:2, 6:7(4), 6:4. W meczu pierwszej rundy wygrała z inną kwalifikantką, Wang Yafan 6:4, 6:4. W walce o ćwierćfinał lepsza okazała się Johanna Konta. W grze podwójnej odpadła po pierwszym spotkaniu.

W październiku, po raz pierwszy w karierze, udanie przeszła eliminacje do turnieju WTA. W Linzu, w drodze do głównej drabinki, wygrała trzy mecze, pokonując kolejno Jasminę Tinjić 2:6, 7:5, 6:1, Stephanie Vogt 7:6(6), 4:6, 6:4 oraz Sesił Karatanczewą 6:2, 6:3[30]. Następnie wygrała z Iriną-Camelią Begu 6:2, 4:6, 6:3[31]. W meczu drugiej rundy przegrała z Dominiką Cibulkovą 0:6, 1:6[32]. W zawodach gry podwójnej, wystąpiła z Iryną Buriaczok. Na otwarcie pokonały duet Witalija Djaczenko-Eva Hrdinová 6:4, 6:4. Następnie wyeliminowały rozstawioną z 2. parę Julia Görges-Andrea Petković 7:6(1), 7:5. W półfinale zostały zatrzymane przez późniejsze triumfatorki, siostry Karolínę i Kristýnę Plíškovą[33]. W kolejnym tygodniu Polka ponownie przeszła trzystopniowe eliminacje, tym razem do turnieju w Luksemburgu. Zwyciężyła w nich Katharinę Hobgarski 6:0, 6:1, Christinę McHale 7:6(3), 6:4 i Carinę Witthöft 6:3, 6:2[34]. W pierwszej rundzie turnieju głównego odniosła największe zwycięstwo w karierze, pokonując sklasyfikowaną na 20. miejscu Kirsten Flipkens 6:4, 6:2[35]. W następnym spotkaniu wygrała z Yaniną Wickmayer 3:6, 6:1, 6:4[36]. Swój udział w turnieju zakończyła na ćwierćfinale, ulegając po ponad trzech godzinach gry Annice Beck 3:6, 7:6(3), 6:7(5)[37]. W grze deblowej, Poznanianka wraz z Kristiną Mladenovic zostały rozstawione z numerem 2. i na inaugurację pokonały parę Stéphanie Foretz Gacon-Eva Hrdinová 6:4, 6:2. Swój występ zakończyły na ćwierćfinale, po porażce z Poloną Hercog i Lisą Raymond 6:7(5), 7:6(3), 8–10[38].

Po tych startach w Europie, powróciła do Azji do gry w Challangerach. W Nankin odpadła po pierwszych spotkaniach w singlu i deblu. W Tajpej dotarła do ćwierćfinałów. Awansowała po kreczach ze strony rywalek Zhang Shuai 6:4, 1:0(k) i Darji Gawriłowej 6:6(k). Odpadła po porażce z Dinah Pfizenmaier 6:3, 3:6, 2:6. W grze podwójnej, razem z Iryną Buriaczok wygrały z parą Lesley Kerkhove-Arantxa Rus 7:6(3), 5:7, 10–3. Zatrzymały je Olha Sawczuk-Tamarine Tanasugarn 3:6, 3:6[39].

Sezon zakończyła na 122. miejscu w singlu i 81. w deblu.

2014

[edytuj | edytuj kod]

Na początku sezonu wystartowała w eliminacjach do turniejów rangi WTA Premier. W Brisbane rok rozpoczęła od porażki z Aleksandrą Panową 3:6, 4:6. W turnieju głównym, wraz z Alicją Rosolską przegrały z parą Chan Hao-ching-Liezel Huber 4:6, 4:6[40]. Z kolei w Sydney, w pierwszej rundzie eliminacji pokonała Wiesnę Dołonc 3:6, 6:1, 7:5, a następnie uległa Shahar Peer 1:6, 6:3, 5:7[41]. Piter przeszła przez trzystopniowe kwalifikacje Australian Open. Zwyciężyła w nich kolejno z Evą Birnerovą 6:3, 7:6(2), Yuriką Semą 7:6(4), 6:4 i Claire Feuerstein 4:6, 6:2, 6:3. Po raz pierwszy w swojej karierze wystąpiła w turnieju głównym Wielkiego Szlema. Przegrała z rozstawioną z 11. Simoną Halep 0:6, 1:6. W turnieju debla, razem z Rosolska odprawiły duet Wolha Hawarcowa-Christina McHale 6:3, 6:3, a w kolejnej rundzie uległy parze Květa Peschke-Katarina Srebotnik 6:7(2), 4:6[42].

W Rio de Janeiro osiągnęła ćwierćfinał singla. W turnieju rangi WTA Premier Mandatory w Miami wystąpiła dzięki przejściu eliminacji. W Katowicach osiągnęła ćwierćfinał debla. Pod koniec kwietnia w Marrakeszu osiągnęła finał rozgrywek deblowych, w których razem z Maryną Zanewśką przegrały z parą Garbiñe Muguruza–Romina Oprandi.

2015

[edytuj | edytuj kod]

W 2015 w parze z Magdą Linette osiągnęła ćwierćfinał w Kuala Lumpur. Później doszła do ostatniej rundy turnieju ITF w Grado zarówno w grze pojedynczej (gdzie wygrała), jak i podwójnej (w parze z Sharon Fichman). Wraz z Maryną Zanewśką dotarła też do deblowego półfinału w Bad Gastein, a z Anną-Leną Friedsam – w Taszkencie. Zakończyła rok na 218. miejscu w singlu i 146. w deblu.

2016

[edytuj | edytuj kod]

W kolejnym sezonie doszła do finału singla turnieju ITF w Bagnatica i do półfinału w Suzhou; po wygraniu trzech meczów kwalifikacyjnych wystąpiła w turnieju głównym imprezy rangi WTA w Seulu. W deblu z różnymi partnerkami wygrała zawody ITF w Perth, Padwie i Rzymie; w cyklu WTA osiągnęła finał w Bukareszcie, półfinał w Kuala Lumpur i ćwierćfinał w Tiencinie. Na koniec roku była odpowiednio 239. i 116. w rankingu.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A 1R Q3 A A A A A A A 0 / 1 0 – 1
French Open A A A A A A A A 1R A A A A A A A A 0 / 1 0 – 1
Wimbledon A A A A A A A A 1R A A A A A NH A A 0 / 1 0 – 1
US Open A A A A A A A Q2 1R Q2 A Q1 A A A A A 0 / 1 0 – 1
Ranking na koniec roku 1340 675 466 330 242 324 376 122 162 218 239 345 297 357 366 493 –[a] 0 / 4 0 – 4

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A 2R 1R A A A A A A 1R A 1R 0 / 4 1 – 4
French Open A A A A A A A A 2R A A A A A A A 1R 2R 0 / 3 2 – 3
Wimbledon A A A A A A A A 1R A A A A A NH A 1R 1R 0 / 3 0 – 3
US Open A A A A A A A A 2R A A A A A A A 1R 1R 0 / 3 1 – 3
Ranking na koniec roku –[a] –[a] 585 322 385 129 183 81 78 146 116 247 213 248 134 93 114 67 0 / 13 4 – 13

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]

Katarzyna Piter nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009
–
2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 13 (3–10)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 12 czerwca 2011 Kopenhaga Twarda (hala) Francja Kristina Mladenovic Szwecja Johanna Larsson
Niemcy Jasmin Wöhr 		3:6, 3:6
Zwyciężczyni 1. 13 lipca 2013 Palermo Ceglana Francja Kristina Mladenovic Czechy Karolína Plíšková
Czechy Kristýna Plíšková 		6:1, 5:7, 10–8
Finalistka 2. 27 kwietnia 2014 Marrakesz Ceglana Ukraina Maryna Zanewśka Hiszpania Garbiñe Muguruza
Szwajcaria Romina Oprandi 		6:4, 2:6, 9–11
Finalistka 3. 17 lipca 2016 Bukareszt Ceglana Rumunia Alexandra Cadanțu Australia Jessica Moore
Tajlandia Varatchaya Wongteanchai 		3:6, 6:7(5)
Finalistka 4. 25 lipca 2021 Gdynia Ceglana Ukraina Kateryna Bondarenko Kazachstan Anna Danilina
Białoruś Lidzija Marozawa 		3:6, 2:6
Finalistka 5. 7 sierpnia 2021 Kluż-Napoka Ceglana Egipt Majar Szarif Rosja Nateła Dzałamidze
Słowenia Kaja Juvan 		3:6, 4:6
Finalistka 6. 17 lipca 2022 Budapeszt Ceglana Belgia Kimberley Zimmermann Gruzja Ekaterine Gorgodze
Gruzja Oksana Kalasznikowa 		6:1, 4:6, 6–10
Finalistka 7. 8 kwietnia 2023 Bogota Ceglana Gruzja Oksana Kalasznikowa Irina Chromaczowa
Iryna Szymanowicz 		1:6, 6:3, 6–10
Zwyciężczyni 2. 23 lipca 2023 Budapeszt Ceglana Węgry Fanny Stollár Stany Zjednoczone Jessie Aney
Czechy Anna Sisková 		6:2, 4:6, 10–4
Finalistka 8. 30 lipca 2023 Warszawa Twarda Polska Weronika Falkowska Wielka Brytania Heather Watson
Belgia Yanina Wickmayer 		4:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 20 lipca 2024 Budapeszt Ceglana Węgry Fanny Stollár Kazachstan Anna Danilina
Irina Chromaczowa 		6:3, 3:6, 10–3
Finalistka 9. 27 października 2024 Kanton Twarda Węgry Fanny Stollár Czechy Kateřina Siniaková
Zhang Shuai 		4:6, 1:6
Finalistka 10. 3 listopada 2024 Nanchang Twarda Węgry Fanny Stollár Guo Hanyu
Japonia Moyuka Uchijima 		6:7(5), 5:7

Finały turniejów WTA 125

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna 7 (2–5)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 12 września 2021 Karlsruhe Ceglana Egipt Majar Szarif Rumunia Irina Bara
Gruzja Nateła Dzałamidze 		3:6, 6:2, 7–10
Finalistka 2. 2 kwietnia 2023 San Luis Potosí Ceglana Gruzja Oksana Kalasznikowa Hiszpania Aliona Bolsova
Wenezuela Andrea Gámiz 		6:7(5), 4:6
Finalistka 3. 25 czerwca 2023 Gaiba Trawiasta Polska Weronika Falkowska Korea Południowa Han Na-lae
Korea Południowa Jang Su-jeong 		3:6, 6:3, 6–10
Finalistka 4. 31 marca 2024 San Luis Potosí Ceglana Brazylia Laura Pigossi Węgry Anna Bondár
Słowenia Tamara Zidanšek 		walkower
Finalistka 5. 4 maja 2024 Lleida Ceglana Egipt Majar Szarif Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Australia Ellen Perez 		5:7, 2:6
Zwyciężczyni 1. 16 czerwca 2024 Walencja Ceglana Węgry Fanny Stollár Kazachstan Anna Danilina
Irina Chromaczowa 		6:3, 3:6, 10–6
Zwyciężczyni 2. 7 września 2024 Guadalajara Twarda Węgry Fanny Stollár Włochy Angelica Moratelli
Stany Zjednoczone Sabrina Santamaria 		6:4, 7:5

Finały turniejów ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 20 (8–12)

[edytuj | edytuj kod]
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Finalistka 1. 14/05/2007 Słowacja Michalovce 10 000 Ceglana Słowacja Kristína Kučová 6:2, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 19/08/2007 Niemcy Bielefeld 10 000 Ceglana Niemcy Dominice Ripoll 3:6, 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 2. 23/03/2008 Egipt Ajn Suchna 10 000 Ceglana Rumunia Irina-Camelia Begu 7:6(7), 6:4
Zwyciężczyni 3. 30/03/2008 Egipt Kair 10 000 Ceglana Holandia Bibiane Schoofs 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 4. 16/11/2008 Wielka Brytania Jersey 10 000 Twarda (hala) Szwajcaria Stefania Boffa 6:2, 6:2
Finalistka 2. 11/07/2009 Belgia Bruksela 10 000 Ceglana Belgia Maryna Zanewśka 6:0, 5:7, 5:7
Zwyciężczyni 5. 21/03/2010 Wielka Brytania Bath 10 000 Twarda (hala) Słowacja Lenka Juríková 6:2, 7:6(6)
Zwyciężczyni 6. 15/08/2010 Belgia Koksijde 25 000 Ceglana Holandia Kiki Bertens 6:4, 6:4
Finalistka 3. 11/09/2011 Holandia Alphen aan den Rijn 25 000 Ceglana Liechtenstein Stephanie Vogt 2:6, 4:6
Finalistka 4. 26/02/2012 Estonia Tallinn 10 000 Twarda (hala) Estonia Anett Kontaveit 5:7, 4:6
Finalistka 5. 12/03/2012 Wielka Brytania Bath 10 000 Twarda (hala) Czechy Tereza Smitková 6:4, 2:6, 1:6
Finalistka 6. 02/06/2013 Włochy Grado 25 000 Ceglana Austria Yvonne Meusburger 2:6, 7:6(2), 3:6
Finalistka 7. 07/07/2013 Polska Toruń 25 000 Ceglana Polska Paula Kania 4:6, 4:6
Finalistka 8. 02/06/2013 Czechy Ołomuniec 100 000 Ceglana Słowenia Polona Hercog 0:6, 3:6
Finalistka 9. 10/08/2013 Turcja Izmir 25 000 Twarda Chorwacja Ana Vrljić 1:6, 3:6
Zwyciężczyni 7. 31/05/2015 Włochy Grado 25 000 Ceglana Słowacja Kristína Schmiedlová 6:3, 6:0
Finalistka 10. 18/08/2016 Włochy Bagnatica 25 000 Ceglana Włochy Martina Trevisan 1:6, 7:5, 5:7
Zwyciężczyni 8. 22/01/2017 Stany Zjednoczone Orlando 25 000 Ceglana Stany Zjednoczone Sofia Kenin 6:7(4), 6:2, 6:4
Finalistka 11. 19/11/2017 Polska Zawada 25 000 Twarda (hala) Włochy Deborah Chiesa 2:6, 6:4, 4:6
Finalistka 12. 29/07/2018 Niemcy Horb 25 000 Ceglana Niemcy Katharina Gerlach 6:4, 3:6, 6:7(4)

Gra podwójna 49 (25–24)

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Data Turniej ($) Naw. Partnerka Finalistki Wynik
1. 11/05/2008 Słowacja Michalovce 10 000 Ceglana Słowacja Lenka Juríková Słowacja Romana Tabaková
Słowacja Nikola Vajdova 		6:1, 6:1
2. 04/10/2008 Hiszpania Les Franqueses del Vallès 10 000 Twarda Macedonia Północna Aleksandra Josifoska Serbia Bojana Borovnica
Hiszpania Cristina Sanchez-Qiuntanar 		6:3, 2:6, 10–6
3. 20/03/2010 Wielka Brytania Bath 10 000 Twarda Dania Malou Ejdesgaard Wielka Brytania Jade Curtis
Wielka Brytania Anna Fitzpatrick 		6:3, 6:2
4. 17/06/2011 Włochy Padwa 25 000 Ceglana Francja Kristina Mladenovic Ukraina Iryna Buriaczok
Węgry Réka Luca Jani 		6:4, 6:3
5. 14/10/2011 Hiszpania Sant Cugat del Vallès 25 000 Ceglana Słowacja Jana Čepelová Hiszpania Leticia Costas
Hiszpania Inés Ferrer Suárez 		6:3, 2:6, 10–6
6. 20/05/2012 Włochy Caserta 25 000 Ceglana Słowacja Romana Tabaková Szwajcaria Viktorija Golubic
Serbia Aleksandra Krunić 		6:2, 6:4
7. 01/07/2012 Szwecja Ystad 25 000 Ceglana Polska Magda Linette Gruzja Oksana Kalasznikowa
Słowacja Lenka Wienerová 		6:3, 6:3
8. 16/09/2012 Bułgaria Sofia 25 000 Ceglana Polska Barbara Sobaszkiewicz Rosja Marina Mielnikowa
Rumunia Raluca Olaru 		7:5, 6:1
9. 23/09/2012 Bułgaria Dobricz 25 000 Ceglana Polska Barbara Sobaszkiewicz Szwajcaria Lisa Sabino
Niemcy Anne Schäfer 		6:2, 7:5
10. 21/10/2012 Hiszpania Sewilla 25 000 Ceglana Polska Paula Kania Bułgaria Aleksandrina Najdenowa
Brazylia Teliana Pereira 		5:7, 6:4, 10–6
11. 11/11/2012 Francja Equeurdreville 25 000 Twarda Polska Magda Linette Szwajcaria Amra Sadiković
Chorwacja Ana Vrljić 		6:4, 7:6(4)
12. 22/12/2012 Turcja Ankara 50 000 Twarda Polska Magda Linette Ukraina Iryna Buriaczok
Rosja Walerija Sołowjowa 		6:2, 6:2
13. 28/04/2013 Tunezja Tunis 25 000 Ceglana Serbia Aleksandra Krunić Węgry Réka Luca Jani
Rosja Jewgienija Paszkowa 		6:2, 3:6, 10–7
14. 10/08/2013 Turcja Izmir 25 000 Twarda Serbia Aleksandra Krunić Stany Zjednoczone Kristi Boxx
Nowa Zelandia Abigail Guthrie 		6:2, 6:2
15. 21/02/2016 Australia Perth 25 000 Twarda Australia Tammi Patterson Korea Południowa Han Na-lae
Korea Południowa Jang Su-jeong 		4:6, 6:2, 10–3
16. 12/06/2016 Włochy Padwa 25 000 Ceglana Włochy Alice Matteucci Rumunia Cristina Dinu
Macedonia Północna Lina Ǵorčeska 		2:6, 7:6(1), 10–8
17. 25/06/2016 Włochy Rzym 25 000 Ceglana Włochy Claudia Giovine Wenezuela Andrea Gámiz
Węgry Réka Luca Jani 		6:3, 3:6, 10–7
18. 26/02/2018 Niemcy Altenkirchen 25 000 Twarda (hala) Łotwa Diāna Marcinkēviča Grecja Walendini Gramatikopulu
Belgia Maryna Zanewśka 		walkower
19. 29/09/2018 Portugalia Óbidos 25 000 Twarda (hala) Rosja Walerija Sawinych Gruzja Mariam Bolkwadze
Portugalia Ines Murta 		6:3, 6:2
20. 14/10/2018 Francja Cherbourg-en-Cotentin 25 000 Ceglana Czechy Barbora Štefková Wielka Brytania Alicia Barnett
Wielka Brytania Eden Silva 		6:2, 6:1
21. 06/04/2019 Stany Zjednoczone Jackson 25 000 Ceglana Polska Katarzyna Kawa Stany Zjednoczone Hanna Chang
Stany Zjednoczone Caitlin Whoriskey 		7:5, 6:1
22. 28/07/2019 Polska Bytom 25 000 Ceglana Węgry Dalma Gálfi Ukraina Maryna Czernyszowa
Rosja Daria Łodikowa 		6:4, 6:0
23. 16/02/2020 Egipt Kair 100 000 Twarda Serbia Aleksandra Krunić Holandia Arantxa Rus
Egipt Majar Szarif 		6:4, 6:2
24. 13/09/2020 Francja Saint-Malo 60 000 Ceglana Polska Paula Kania Polska Magdalena Fręch
Szwajcaria Viktorija Golubic 		6:2, 6:4
25. 09/04/2022 Portugalia Oeiras 80 000 Ceglana Belgia Kimberley Zimmermann Niemcy Katharina Gerlach
Serbia Natalija Stevanović 		6:1, 6:1

Puchar Federacji

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Rok Runda Data i miejsce Przeciwnik Nawierzchnia Rywal Zwycięstwo/Porażka Rezultat
2009 Europa/Afryka Grupa I 4–6 lutego 2011
Tallinn, Estonia 		 Rumunia (2:1) Twarda (hala) Monica Niculescu Porażka 1:6, 4:6
 Szwecja (3:0) Johanna Larsson Zwycięstwo 6:4, 1:6, 6:4
 Bośnia i Hercegowina (2:1) Dijana Stojić Zwycięstwo 6:1, 6:1
Europa/Afryka Grupa I Play-off  Wielka Brytania (2:1) Elena Baltacha Porażka 4:6, 1:6
2014 II Grupa Światowa 8–9 lutego 2014
Borås, Szwecja 		 Szwecja (3:2) Twarda (hala) Johanna Larsson Porażka 1:6, 2:6
Sofia Arvidsson Porażka 2:6, 2:6
2017 Europa/Afryka Grupa I 8–11 lutego 2011
Tallinn, Estonia 		 Austria (2:1) Twarda (hala) Tamira Paszek Zwycięstwo 6:2, 6:4
 Gruzja (2:1) Ekaterine Gorgodze Zwycięstwo 5:7, 6:2, 6:4
Baraże Europa/Afryka grupa I  Serbia (1:2) Ivana Jorović Porażka 2:6, 6:4, 4:6

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Rok Runda Data i miejsce Przeciwnik Nawierzchnia Partnerka Rywalki Zwycięstwo/Porażka Rezultat
2009 Europa/Afryka Grupa I 4–6 lutego 2011
Tallinn, Estonia 		 Luksemburg (3:0) Twarda (hala) Klaudia Jans Mervana Jugić-Salkić
Sandra Martinović 		Zwycięstwo 6:1, 6:1
2013 Baraże o Grupę Światową II 20–21 kwietnia 2013
Koksijde, Belgia 		 Belgia (4:1) Twarda (hala) Alicja Rosolska Ysaline Bonaventure
An-Sophie Mestach 		Zwycięstwo 6:3, 4:6, 10–7
2017 Europa/Afryka Grupa I 8–11 lutego 2011
Tallinn, Estonia 		 Austria (2:1) Twarda (hala) Paula Kania Julia Grabher
Tamira Paszek 		Zwycięstwo 6:3, 6:2
Europa/Afryka Grupa I Play-offs  Serbia (1:2) Magda Linette Ivana Jorović
Nina Stojanović 		Porażka 6:4, 4:6, 1:6

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą liczbę punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Billie Jean King Cup- Players [online], www.billiejeankingcup.com [dostęp 2021-01-05].
  2. ↑ Katarzyna Piter | Player Stats & More – WTA Official [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2021-01-05] (ang.).
  3. ↑ Pole positions: All of Poland’s Top 100 players [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2021-01-05] (ang.).
  4. ↑ a b Mera Cup. itftennis.com. [dostęp 2013-12-11]. (pol.).
  5. ↑ 8th Serbia and Montenegro Junior Open. itftennis.com. [dostęp 2013-12-11]. (pol.).
  6. ↑ Polsat Warsaw Open 2010: dzikie karty rozdane. wiadomosci24.pl, 2010-05-06. [dostęp 2013-10-17]. (pol.).
  7. ↑ WTA Warszawa: Piter lepsza od Domachowskiej. tenis.net.pl, 2010-05-18. [dostęp 2013-10-17]. (pol.).
  8. ↑ Polsat Warsaw Open: gładka porażka Piter. tenisklub.pl, 2010-05-19. [dostęp 2013-10-17]. (pol.).
  9. ↑ ITF Koksijde: tytuł dla Katarzyny Piter. nicesport.pl, 2010-08-16. [dostęp 2013-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-19)]. (pol.).
  10. ↑ Wirtualna Polska Media, WTA Challenger Cali: Linette i Piter odpadły w ćwierćfinale – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 15 lutego 2013 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  11. ↑ Wirtualna Polska Media, WTA Bogota: Piter bez awansu w deblu – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 18 lutego 2013 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  12. ↑ Magda Linette i Katarzyna Piter grały w Acapulco | Nasz Głos Poznański [online] [dostęp 2021-01-22].
  13. ↑ Wirtualna Polska Media, Cykl ITF: Udany wypad Piter do Meksyku, pierwsze punkty polskiej młodzieży – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 11 marca 2013 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  14. ↑ Wirtualna Polska Media, WTA Katowice: Piter przegrała w finale eliminacji i odpadła w I rundzie debla – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 8 kwietnia 2013 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  15. ↑ Fed Cup: Piter i Rosolska ustalają wynik meczu [online], Tenisklub, 21 kwietnia 2013 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  16. ↑ Wirtualna Polska Media, Cykl ITF: Gadomski z tytułami w Turcji, zwycięstwo Piter i znakomity występ Kawy – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 28 kwietnia 2013 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  17. ↑ Tenis: Polsko-austriacki debel za burtą [online], Przegląd Sportowy, 2 maja 2013 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  18. ↑ Wirtualna Polska Media, Cykl ITF: Gadomski z drugim tytułem w sezonie, kolejny świetny tydzień Panfila – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 20 maja 2013 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  19. ↑ Wirtualna Polska Media, WTA Strasburg: Finalistki z Madrytu zbyt mocne dla Linette i Piter – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 24 maja 2013 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  20. ↑ Wirtualna Polska Media, Cykl ITF: Tytuły Barańskiej, Maciejewskiej, Kani, Linette, Kapasia i Panfila – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 5 czerwca 2013 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  21. ↑ Telewizja Polska S.A, Norymberga: finał debla nie dla Katarzyny Piter [online], sport.tvp.pl, 14 czerwca 2013 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  22. ↑ Wirtualna Polska Media, Cykl ITF: Deblowe finały Kani, Piter i Zaniewskiej – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 3 lipca 2013 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  23. ↑ Wirtualna Polska Media, ITF Toruń: Paula Kania wygrała w finale z Katarzyną Piter – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 7 lipca 2013 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  24. ↑ Życiowy sukces Katarzyny Piter w Palermo [online], sport.interia.pl [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  25. ↑ Wirtualna Polska Media, Ranking WTA: Agnieszka Radwańska bez zmian, mały spadek Urszuli – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 15 lipca 2013 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  26. ↑ Telewizja Polska S.A, Przegrany finał Katarzyny Piter [online], sport.tvp.pl, 21 lipca 2013 [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  27. ↑ Wirtualna Polska Media, Cykl ITF: Piter zdała test przed US Open, Kawa lepsza od byłej 70. rakiety globu – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 11 sierpnia 2013 [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  28. ↑ Wirtualna Polska Media, US Open: Piter nie zagra w turnieju głównym, Nara przeszkodą nie do przejścia – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 23 sierpnia 2013 [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  29. ↑ Wirtualna Polska Media, WTA Seul: Półfinał debla nie dla Piter – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 19 września 2013 [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  30. ↑ Wirtualna Polska Media, WTA Linz: Piter w głównej drabince singla – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 7 października 2013 [dostęp 2021-01-18] (pol.).
  31. ↑ Wirtualna Polska Media, WTA Linz: Katarzyna Piter wyeliminowała Irinę Begu i zagra o ćwierćfinał – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 8 października 2013 [dostęp 2021-01-18] (pol.).
  32. ↑ WTA Linz: Pogrom Piter w II rundzie!. tenis.net.pl, 2013-10-10. [dostęp 2013-10-17]. (pol.).
  33. ↑ Linz: porażka Piter w półfinale debla. tenis.net.pl, 2013-10-13. [dostęp 2013-10-17]. (pol.).
  34. ↑ Wirtualna Polska Media, WTA Luksemburg: Wspaniały październik Piter trwa, Polka w turnieju głównym – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 14 października 2013 [dostęp 2021-01-18] (pol.).
  35. ↑ Luksemburg: Sukces Katarzyny Piter. tenis.net.pl, 2013-10-15. [dostęp 2013-10-18]. (pol.).
  36. ↑ Luksemburg: życiowy sukces Kasi Piter. tenis.net.pl, 2013-10-16. [dostęp 2013-10-27]. (pol.).
  37. ↑ Luksemburg: Piter przegrała z Beck. tenis.net.pl, 2013-10-18. [dostęp 2013-10-27]. (pol.).
  38. ↑ Wirtualna Polska Media, WTA Luksemburg: Koniec bitwy, Piter i Mladenović poza turniejem – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 18 października 2013 [dostęp 2021-01-18] (pol.).
  39. ↑ Wirtualna Polska Media, WTA Challenger Tajpej: Miłe gorszego początki, półfinał nie dla Katarzyny Piter – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 8 listopada 2013 [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  40. ↑ Wirtualna Polska Media, WTA Brisbane: Katarzyna Piter i Alicja Rosolska odpadły w I rundzie debla – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 30 grudnia 2013 [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  41. ↑ Wirtualna Polska Media, ATP/WTA Sydney: Radwańska i Janowicz wysoko rozstawieni, porażka Piter w eliminacjach – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 4 stycznia 2014 [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  42. ↑ Piter i Rosolska skończyły wspólną przygodę w Melbourne [online], Przegląd Sportowy, 17 stycznia 2014 [dostęp 2021-01-23] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katarzyna_Piter&oldid=75125080”