Longin (Tałypin) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Longin

Лонгин

Jurij Tałypin Юрий Талыпин/Yrjö Talypin
Biskup kliński
Kraj działania	Niemcy
Data i miejsce urodzenia	17 lutego 1946 Helsinki
Data i miejsce śmierci	25 sierpnia 2014 Düsseldorf
Biskup kliński
Okres sprawowania	1989–2014
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia moskiewska obwodowa
Śluby zakonne	11 kwietnia 1969
Diakonat	13 kwietnia 1969
Prezbiterat	18 maja 1969
Nominacja biskupia	6 października 1981
Chirotonia biskupia	11 października 1981
Multimedia w Wikimedia Commons

Longin, imię świeckie Jurij Władimirowicz Tałypin (ur. 17 lutego 1946 w Helsinkach, zm. 25 sierpnia 2014 w Düsseldorfie) – rosyjski biskup prawosławny.

Dzieciństwo i młodość spędził w Finlandii. Jego rodzice, Władimir Tałypin i Tatiana Jakowlewa, należeli do białych emigrantów rosyjskich. Miał starszego brata Lwa^[1].

11 kwietnia 1969 złożył wieczyste śluby zakonne, 13 kwietnia tego samego roku został hierodiakonem, zaś 18 maja – hieromnichem. Od 1969 służył w parafii Opieki Matki Bożej w Helsinkach, jednej z kilku wspólnot prawosławnych w Finlandii, jakie pozostają w jurysdykcji Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W trybie zaocznym ukończył seminarium duchowne, a następnie Akademię Duchowną w Leningradzie (odpowiednio w 1969 i 1974)^[2]. Przed przyjęciem święceń pracował w ambasadzie japońskiej w Finlandii^[1].

W 1979 wyjechał do Niemiec, gdzie został dziekanem parafii eparchii düsseldorfskiej. Jego wyjazd do Niemiec związany był z faktem, że władze niemieckie nie chciały przekazać zarządu parafii żadnemu duchownemu-obywatelowi Związku Radzieckiego (mnich Longin był obywatelem Finlandii)^[1]. 3 grudnia tego samego roku otrzymał godność archimandryty. 6 października 1981 został nominowany na biskupa düsseldorfskiego. Chirotonia biskupia miała miejsce 11 października, zaś jako konsekratorzy wzięli w niej udział metropolici miński i słucki Filaret, niemiecki Augustyn (z Patriarchatu Konstantynopolitańskiego), arcybiskupi berliński Melchizedek oraz wołogodzki i wielkoustiuski Michał, biskupi Laurenty (Trifunović) (Serbski Kościół Prawosławny) oraz ufijski i stierlitamacki Anatol^[2].

Był uczestnikiem prac Światowej Rady Kościołów^[2].

W 1989 otrzymał godność arcybiskupa. Pozostając w Niemczech jako proboszcz stauropigialnej parafii Opieki Matki Bożej w Düsseldorfie, otrzymał tytuł arcybiskupa klińskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej. Od lutego 1995 do śmierci przewodniczył Przedstawicielstwu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w Niemczech. Przyczynił się do utworzenia parafii Patriarchatu Moskiewskiego w Danii i na Islandii^[2]. Zmarł w 2014 i został pochowany na cmentarzu miejskim w Bonn po liturgii pogrzebowej w miejscowym katolickim kościele św. Sebastiana (udostępnionym prawosławnym do celów liturgicznych) odprawionej przez metropolitę wołokołamskiego Hilariona^[3].