French
DeutschMarcin Oborski (marszałek sejmu) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Pierzchała | |
| Data śmierci | po 1697 |
|---|---|
Marcin Oborski z Obór herbu Pierzchała (zm. po 1697) – marszałek drugiego sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1666 roku, marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1672 roku[1], wojewoda podlaski od 1688, kasztelan podlaski od 1683, podkomorzy liwski od 1658, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1693 roku[2], starosta liwski w 1666 roku[3], starosta gołąbski w 1678/1679 roku.
Student Akademii Krakowskiej w 1637. Od młodości związany z dworem królewskim. Dworzanin pokojowy króla Jana II Kazimierza. W 1657 był marszałkiem sejmiku generalnego mazowieckiego. W 1659, 1661, 1664/1665, 1667, 1669, 1674. Poseł sejmiku liwskiego ziemi liwskiej na sejm wiosenny 1666 roku[4]. 16 września 1668 podpisał abdykację Jana II Kazimierza. Był gorącym zwolennikiem Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Był pisarzem pokojowym Jana III Sobieskiego. Poseł sejmiku liwskiego na sejm koronacyjny 1676 roku, sejm 1678/1679 roku, sejm 1681 roku, poseł na sejm 1677 roku[5].
W 1672 roku elektor brandenburski Fryderyk Wilhelm I wypłacił Oborskiemu, który był marszałkiem sejmu 350 talarów. Elektorowi zależało, by sejm potwierdził traktaty welawsko-bydgoskie, dlatego Oborski miał zamknąć sesję sejmu, gdyby założono protest[6].
Uczestnik wyprawy wiedeńskiej. Z sejmu w 1690 został deputatem na Trybunał Skarbowy Koronny we Lwowie i Radomiu. W 1697 brał udział w sejmie elekcyjnym i podpisał oznajmienie wyboru Augusta II Mocnego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Władysław Konopczyński, Chronologia sejmów polskich 1493–1793, Kraków 1948, s. 154, 156.
- ↑ Herbarz polski, t. I, Lipsk 1839-1846, s. 382.
- ↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565–1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 354.
- ↑ Paweł Krakowiak, Dwa Sejmy w 1666 roku, Toruń 2010, s. 481.
- ↑ Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 622.
- ↑ Jacek Kaniewski, Z badań nad zjawiskiem korupcji w nowożytnej Rzeczypospolitej. XVII–XVIII wieku. Wieki Stare i Nowe 1(6), 2009, s. 146.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Antonina Keckowa, Marcin Oborski, w: Polski Słownik Biograficzny, t. XXIV, s. 445-447.
