Martin B-57 Canberra – Wikipedia, wolna encyklopedia
B-57A Canberra | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | lekki bombowiec |
Załoga | 2 |
Historia | |
Data oblotu | 20 lipca 1953 |
Liczba egz. | 403 |
Dane techniczne | |
Napęd | 2 silniki turboodrzutowe Wright J65-W-5 |
Ciąg | każdy |
Wymiary | |
Rozpiętość | 19,50 m |
Długość | 20,00 m |
Wysokość | 4,52 m |
Masa | |
Własna | 12 285 kg |
Startowa | 24 365 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 960 km/h |
Prędkość przelotowa | 765 km/h |
Prędkość wznoszenia | 31,4 m/s |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
4 × działko M39 kalibru 20 mm, bomby konwencjonalne i nuklearne, niekierowane pociski rakietowe | |
Użytkownicy | |
Martin B-57 Canberra – kolor jasnoniebieski English Electric Canberra – kolor ciemnoniebieski | |
Rzuty | |
Martin B-57 Canberra − dwusilnikowy odrzutowy lekki bombowiec i samolot rozpoznawczy, który wszedł do służby w latach 50. XX wieku. Samolot bazuje na brytyjskim samolocie English Electric Canberra i produkowany był przez amerykańską wytwórnię lotniczą Glenn L. Martin Company.
Użytkownicy
[edytuj | edytuj kod]- United States Air Force
- Pakistan Air Force
- Siły Powietrzne Republiki Chińskiej
- Wietnamskie Siły Powietrzne (nieoficjalnie od 1966, zrezygnowano z eksploatacji)