Pantelejmon (Dołganow) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pantelejmon
Пантелеимон
Anatolij Dołganow
Анатолий Долганов
Metropolita jarosławski i rostowski
Ilustracja
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

12 września 1941
Rudnia

Metropolita jarosławski i rostowski
Okres sprawowania

2011–2019

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia jarosławska

Śluby zakonne

26 grudnia 1969

Diakonat

14 stycznia 1970

Prezbiterat

2 kwietnia 1972

Nominacja biskupia

12 maja 1987

Chirotonia biskupia

16 maja 1987

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

16 maja 1987

Miejscowość

Moskwa

Konsekrator

Pimen

Współkonsekratorzy

Sergiusz (Pietrow), Filaret (Wachromiejew), Włodzimierz (Sabodan), Antoni (Bloom), Pitirim (Nieczajew), Hiob (Tywoniuk), Metody (Niemcow), Chryzant (Czepil), Euzebiusz (Sawwin)

Pantelejmon, imię świeckie Anatolij Dołganow (ur. 12 września 1941 w Rudni) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1959 ukończył szkołę średnią; po ukończeniu obowiązkowej służby wojskowej w 1965 rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Moskwie. Po uzyskaniu jego dyplomu ukończył wyższe studia teologiczne ze specjalnością w dziedzinie patrologii. 26 grudnia 1969 złożył wieczyste śluby zakonne przed przełożonym ławry Troicko-Siergijewskiej archimandrytą Płatonem (Łobankowem). 14 stycznia 1970 arcybiskup Sergiusz (Gołubcow) udzielił mu święceń diakońskich, zaś 2 kwietnia 1972 patriarcha moskiewski i całej Rusi Pimen wyświęcił go na hieromnicha. Od 1974 igumen. Dwa lata później został włączony do składu rosyjskiej misji prawosławnej w Jerozolimie, której przełożonym, z godnością archimandryty, był od 1982. 1 kwietnia 1986 patriarcha Pimen wyznaczył go na zwierzchnika Monasteru Daniłowskiego w Moskwie.

12 maja 1987 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa archangielskiego i murmańskiego. Uroczysta chirotonia miała miejsce w Moskwie 16 maja 1987 z udziałem patriarchy Pimena, metropolitów odeskiego i chersońskiego Sergiusza, mińskiego i całej Białorusi Filareta, rostowskiego i nowoczerkaskiego Włodzimierza, suroskiego Antoniego, wołokołamskiego i juriewskiego Pitirima, arcybiskupów zarajskiego Hioba, woroneskiego i lipieckiego Metodego oraz biskupów kirowskiego i słobodzkiego Chryzanta oraz ałmackiego Euzebiusza. W 1995 przeniesiony na katedrę rostowską i nowoczerkaską, rok później podniesiony do godności arcybiskupiej. W 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go do eparchii jarosławskiej[1]. W tym samym roku został rektorem seminarium duchownego w Jarosławiu, zaś 11 września 2011 otrzymał godność metropolity.

W 2019 r. w związku z ukończeniem 75. roku życia został przeniesiony w stan spoczynku. Jako miejsce jego pobytu wyznaczono Jarosław[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]