Korneliusz (Siniajew) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Korneliusz
Корнилий
Władimir Siniajew
Владимир Синяев
Biskup archangielski i chołmogorski
Ilustracja
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1976
Kujbyszew

Biskup wołgodoński i salski
Okres sprawowania

2011–2019

Biskup archangielski i chołmogorski
Okres sprawowania

od 2019

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia archangielska

Śluby zakonne

3 lipca 1993

Diakonat

6 czerwca 1994

Prezbiterat

31 lipca 1995

Nominacja biskupia

27 lipca 2011

Chirotonia biskupia

11 września 2011

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

11 września 2011

Miejscowość

Szczełkowo

Miejsce

Sobór Trójcy Świętej

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Juwenaliusz (Pojarkow), Warsonofiusz (Sudakow), Pantelejmon (Dołganow), Grzegorz (Czirkow), Arseniusz (Jepifanow), Ilian (Wostriakow), Tichon (Niedosiekin), Merkuriusz (Iwanow), Roman (Gawriłow), Sergiusz (Czaszyn), Ignacy (Dieputatow)

Korneliusz, imię świeckie Władimir Aleksandrowicz Siniajew (ur. 22 grudnia 1976 w Kujbyszewie) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wychował się w głęboko wierzącej rodzinie prawosławnej. Od czternastego roku życia był hipodiakonem arcybiskupa kujbyszewskiego Euzebiusza. 3 lipca 1993 w Monasterze Pskowsko-Pieczerskim złożył przed tym hierarchą wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Korneliusz. Następnie wrócił do Samary i jeszcze przez rok był hipodiakonem miejscowego biskupa Sergiusza. 6 czerwca 1994 przyjął święcenia diakońskie, zaś 31 lipca 1995 – kapłańskie. Został wyznaczony na proboszcza parafii św. Michała Archanioła w Oriechowce. Od 1997 służył w cerkwi świętych Wiery, Nadziei i Lubowi oraz matki ich Zofii w Samarze, zaś od 1999 był proboszczem parafii św. Włodzimierza w Samarze i nadzorował budowę świątyni parafialnej. Rok później otrzymał godność igumena. Od 2003 do 2007 był członkiem Rosyjskiej Misji Prawosławnej w Jerozolimie.

W 2009 mianowany proboszczem parafii Świętych Piotra i Pawła w Samarze, zaś w 2010 – dziekanem centralnego miejskiego dekanatu samarskiego. W tym samym roku otrzymał godność archimandryty.

Absolwent seminarium duchownego w Samarze oraz Kijowskiej Akademii Duchownej, a także Samarskiej Akademii Humanistycznej (2009).

27 lipca 2011 został nominowany na pierwszego biskupa nowo powołanej eparchii wołgodońskiej i salskiej. Jego chirotonia biskupia odbyła się w soborze Trójcy Świętej w Szczełkowie 11 września 2011, z udziałem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów krutickiego i kołomieńskiego Juwenaliusza oraz sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, arcybiskupów jarosławskiego i rostowskiego Pantelejmona, możajskiego Grzegorza, istrińskiego Arseniusza, biskupów Iljana (Wostriakowa) (emerytowany), widnowskiego Tichona, rostowskiego i nowoczerkasskiego Merkuriusza, sierpuchowskiego Romana, sołniecznogorskiego Sergiusza oraz szachtyńskiego i millerowskiego Ignacego[1].

W 2019 r. przeniesiony na katedrę archangielską[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]