Mitrofan (Sieriogin) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mitrofan
Michaił Sieriogin
Biskup sierdobski i spasski
ilustracja
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1972
Penza

Biskup sierdobski i spasski
Okres sprawowania

od 2013

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia sierdobska

Śluby zakonne

24 sierpnia 1993

Diakonat

27 grudnia 1992

Prezbiterat

11 kwietnia 1993

Nominacja biskupia

16 lipca 2013

Chirotonia biskupia

19 sierpnia 2013

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

19 sierpnia 2013

Miejscowość

Wyspy Sołowieckie

Miejsce

Monastyr Sołowiecki

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Warsonofiusz (Sudakow), Daniel (Dorowskich), Beniamin (Zaricki), Teognost (Guzikow), Sergiusz (Czaszyn), Serafin (Domnin)

Mitrofan, imię świeckie Michaił Pietrowicz Sieriogin (ur. 7 sierpnia 1972 w Penzie) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Edukację na poziomie podstawowym i średnim (szkoła zawodowo-techniczna) uzyskał w Penzie. W 1990 z błogosławieństwa arcybiskupa penzeńskiego i sarańskiego Serafina został lektorem i chórzystą w cerkwi św. Mitrofana z Woroneża w Penzie. Od 1990 do 1992 odbywał zasadniczą służbę wojskową. Po jej ukończeniu wrócił do służby w cerkwi św. Mitrofana. 27 grudnia 1992 arcybiskup Serafin wyświęcił go na diakona i skierował do pracy duszpasterskiej w soborze Opieki Matki Bożej w Penzie. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk tego samego hierarchy 11 kwietnia 1993[1]. 29 kwietnia 1993 został proboszczem cerkwi Trójcy Świętej w Jerszowie. W lipcu tego samego roku arcybiskup Serafin wyznaczył go na proboszcza parafii Narodzenia Pańskiego w Niłowce. 24 sierpnia 1993 złożył wieczyste śluby mnisze przed arcybiskupem Serafinem, przyjmując imię zakonne Mitrofan na cześć Mitrofana z Woroneża. W latach 1996–1999 uczył się w seminarium duchownym w Moskwie[1].

Od 1997 był przełożonym nowo otwartego Kierieńskiego Monasteru Tichwińskiej Ikony Matki Bożej w Wadińsku, po roku otrzymał godność ihumena. W okresie sprawowania obowiązków przełożonego doprowadził do odbudowy kilku obiektów w kompleksie monasterskim – dwie cerkwie, dzwonnicę i cerkiew nadbramną, refektarz i budynek mieszkalny dla mnichów, utworzył gospodarstwo. Odnowił placówkę filialną monasteru w Penzie z cerkwią Przemienienia Pańskiego. Przy świątyni tej powstał następnie samodzielny klasztor. W 1999 przy monasterze w Wadińsku powstała dwuletnia szkoła niedzielna, zaś w 2001 – muzeum krajoznawcze[1]. W latach 2002–2008 równocześnie z kierowaniem monasterem był dziekanem 10 dekanatu eparchii penzeńskiej oraz dziekana klasztorów w eparchii. W 2012 otrzymał godność archimandryty[1].

Po utworzeniu eparchii sierdobskiej został jej sekretarzem, zaś w grudniu 2012 wszedł do rady eparchialnej. W marcu 2013 został proboszczem parafii przy katedralnym soborze św. Michała Archanioła w Sierdobsku. W tym samym roku ukończył wyższe studia teologiczne w Kijowskiej Akademii Duchownej[1].

16 lipca 2013 został nominowany na biskupa sierdobskiego i spasskiego[1]. Jego chirotonia biskupia odbyła się w soborze Przemienienia Pańskiego w Monasterze Sołowieckim pod przewodnictwem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, 19 sierpnia 2013[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]